Bu çalışma, Kuran'daki üç tür hitap biçimi olan, "ya" ve "ya eyyuha" ilgeçleri ve sıfır biçimbirimle işaretlemeyi niceliksel olarak incelemektedir: Sonuçlar, en çok kullanılan ilgecin "ya" olduğunu, ardından "ya eyyuha"nın geldiğini göstermektedir. Sıfır biçimbirimle işaretleme yoluyla hitap biçimi ise en az görülen hitap biçimi olarak gözlemlenmektedir. "Ya eyyuha l-latheena amanuu" (Ey iman edenler), "rabbi" (Ey Rabbim), ve "rabbana" (Ey Rabbimiz) ise Kuran'da en sık karşılaşılan hitap ifadeleri olarak öne çıkmaktadır. Çalışmada ayrıca, hitapların işaret ettiği iletilerin yapıları da incelenerek, emir yapısının en yaygın yapı olduğu, ardından bildirimsel ve soru yapılarının geldiği görülmüştür.
This study quantitatively examines three types of addressing forms in the Quran: the use of the two markers "ya", and "ya ayyuha", and addressing through zero morphology. The results indicate that the most commonly used marker is "ya", followed by "ya ayyuha." Zero morphology, on the other hand, is observed as the least frequent form of addressing. Specifically, "Ya ayyuha l-latheena amanuu" (O believers), "rabbi" (O my Lord), and "rabbana" (O our Lord) are the most frequently encountered phrases of addressing in the Quran. Additionally, by analyzing the linguistic structures of vocative messages, it has been apparent that the imperative is the most prevalent structure, followed by declaratives and interrogatives.
Alan : Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
