Görüntüleme
8
İndirme
2
Dublin III Tüzüğü’nün reform girişimleri başarısız olduktan sonra, Avrupa Komisyonu Eylül 2020’de Dublin Tüzüğü’nü yürürlükten kaldırmayı amaçlayan Yeni Göç ve İltica Paktı’nı sunmuştur. Teklifte politikanın özü değişmeden kalmasına rağmen, üzerinde henüz bir fikir birliğine varılmamıştır. Bu bağlamda makale, Scharpf’ın (1998) “ortak karar tuzağı” dediği durumdan kaçmak için gayri resmi iş birliği yollarına odaklanmaktadır. Bu teorik anlayış çerçevesinde makale, Avrupa Ortak İltica Sistemi’nin eksikliklerinin giderilmesinde çıkış mekanizmalarının yeterli olup olmadığını değerlendirmektedir. Makale, çıkış mekanizmalarının sisteminin eksikliklerini yalnızca sınırlı ölçüde ele aldığını savunmaktadır. Bu nedenle, söz konusu mekanizmalar, reform eksikliğini telafi etmekten ve uzun vadeli çözümler için bir temel oluşturmaktan uzaktır.
After a failed attempt to reform the Dublin III Regulation, the European Commission presented the New Pact on Migration and Asylum in September 2020, aiming to abolish the Dublin Regulation. Although the policy-core remains unchanged, a consensus has not yet been reached on it. In this context, the research focuses on informal ways to cooperate for escaping what Scharpf (1998) calls “the joint decision trap”. Based on this theoretical premise, the article assesses whether exit mechanisms are adequate in resolving the deficiencies of the Common European Asylum System or not. The article argues that exit mechanisms only address the deficiencies to a limited extent. Therefore, they are far from compensating for the lack of reform and constituting a basis for long-term solutions.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
