Özet:

İnsanoğlu canlı ve cansız varlıkları birbirinden ayırma amacıyla çeşitli yollara başvurmakta ve bu yolları belirli bir sistem dahilinde gerçekleştirmektedir. Ad verme, adlandırma ve terimler dilin özgünlüğünü ve zenginliğini ortaya koyarken bir toplumun kültürü hakkında da insanlara önemli ipuçları vermektedir. Ad verme, adlandırma ve terim yapma konusunda önemli mesafeler kat eden ve zengin söz varlığına sahip olan Kazak Türkçesinde, belirli bir yaşı ya da belirli yaş dönemlerini temsil eden bazı kelimelerin yer aldığı dikkati çekmiş ve bu kelimelerin tespiti yapılmıştır. Farklı kaynaklardan tespiti yapılan bu terimler ele alınarak çeşitli başlıklar altında bir sınıflandırma çalışması hazırlanmış ve terimlerin kapsadığı anlamlara bu çalışmada yer verilmiştir. Yapılan sınıflandırmada: bebeklik, çocukluk, gençlik, orta yaş ve ihtiyarlık dönemleri için kullanılan terimler; akran olma durumuna göre kullanılan terimler; kişinin yaşının diğerine göre büyük ya da küçük olduğunu belirten terimler; kişinin ilk ya da son doğan evlât olduğunu belirten terimler olmak üzere çeşitli başlıklar yer almıştır. Bu başlıkların altında konuyla ilgili sıralanan söz varlığı, anlam açıklamalarıyla birlikte gösterilmiştir.

Anahtar Kelimeler: