Gelişmekte olan ülkeler, tasarruf açığı ve yetersiz kaynaklara sahip olmaları dolayısıyla yabancı kaynakları kullanma yoluyla mevcut kaynak ihtiyaçlarını karşılamışlardır. Dış borç, alındığı dönemde milli geliri artırıcı etki yaparken, borç ödeme döneminde anapara ve faiz ödemesiyle birlikte milli geliri azaltıcı bir unsur olarak karşımıza çıkmaktadır. Negatif bu etkinin oluşmaması için ise kaynakların verimli alanlarda kullanılması gerekmektedir. Bu çalışmada, dış borç ve ekonomik büyüme ilişkisi Türkiye ekonomisi açısından ele alınmıştır. Analizde 2000-2021 dönemi çeyreklik veriler kullanılmıştır. Modelde ekonomik büyüme değişkeni olarak reel GSYH (2010) ve dış borç değişkeni olarak ise kamu kesimi dış borcu, özel sektör dış borcu, kısa vadeli dış borç stoku ve net dış borç stoku değişkenleri kullanılmıştır. Yapılan Granger nedensellik testi sonuçlarına göre kamu kesimi dış borç stoku ile GSYH arasında nedensellik ilişkisi bulunmamıştır. Özel sektör dış borçları ile GSYH arasında çift yönlü nedensellik ilişkisi bulunmuştur. Kısa vadeli dış borçlar ile GSYH arasında ise çift yönlü nedensellik ilişkisi bulunmuştur. Son olarak net dış borç stoku ile GSYH arasında nedensellik ilişkisi bulunamamıştır.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|