Kullanım Kılavuzu
Neden sadece 3 sonuç görüntüleyebiliyorum?
Sadece üye olan kurumların ağından bağlandığınız da tüm sonuçları görüntüleyebilirsiniz. Üye olmayan kurumlar için kurum yetkililerinin başvurması durumunda 1 aylık ücretsiz deneme sürümü açmaktayız.
Benim olmayan çok sonuç geliyor?
Birçok kaynakça da atıflar "Soyad, İ" olarak gösterildiği için özellikle Soyad ve isminin baş harfi aynı olan akademisyenlerin atıfları zaman zaman karışabilmektedir. Bu sorun tüm dünyadaki atıf dizinlerinin sıkça karşılaştığı bir sorundur.
Sadece ilgili makaleme yapılan atıfları nasıl görebilirim?
Makalenizin ismini arattıktan sonra detaylar kısmına bastığınız anda seçtiğiniz makaleye yapılan atıfları görebilirsiniz.
  Atıf Sayısı 1
 Görüntüleme 102
 İndirme 20
 Sesli Dinleme 1
Karacaoğlan Şiirinin Felsefi Temelleri
2020
Dergi:  
Milli Folklor
Yazar:  
Özet:

Şiir ve felsefe ilişkisi, eski çağlardan günümüze kadar önemini korumaktadır. Gerek filozofun gerekse de şairin dünyayla ve hayatla olan ilişkisi zaman zaman ortak olsa da ayrılan yönleri de bulunmaktadır. Çünkü filozof ve şair anlamın ve varoluşun derin sorunlarından rahatsız olan kişilerdir. Dilin felsefe ve şiir olarak çatallaşması aynı zamanda hakikatin nasıl ele alınacağı problemini de gündeme taşımıştır. Bu noktada şiir ve felsefe, hakikati kendine özgü yollarla ifade ediyor olsalar da zaman zaman ortak bir çalışma arazisinde buluşabilirler. Ancak bu birliktelikten rahatsız olan filozoflar olduğu gibi, bu birlikteliği olumlayan ve buradan hakikati ele geçirebilecek yeni bir dilin oluşabileceğini düşünen filozoflar da görmek mümkündür. Nitekim bu ilişkiden rahatsız olan ilk kişi şüphesiz Platon’dur. Özellikle Devlet ve Ion diyaloğundaki şair/şiir üzerine düşünceleriyle etkili bir görüş ortaya koyan Platon, felsefe ve şiir arasındaki çekişmede logos’un safında yer alır. Öte yandan Platon’un aksine, felsefe, sanat ve bilim arasında ilişki ağını yeniden tesis etme ihtiyacı güden Nietzsche, kavram ve metafor arasındaki tür karşıtlığını ortadan kaldırıp, sadece (daha az metaforik olan metaforla) bir derece farkı koyarak, şiirle karıştırılma tehlikesi taşıyan, kasıtlı biçimde metaforlar kullanan bir felsefe tipi başlatır. Şiir ve felsefe arasında ayrımlar olsa da en kıymetli şiirlerin bazılarının felsefi bir karaktere sahip olduğunu görürüz. Bu bize felsefe ve şiir arasındaki herhangi bir keskin ayrımın sorunlu olduğunu düşündürebilir. Bizim de bu çalışmada yapmaya çalıştığımız şey, bu ayrımı derinleştirmek değil aksine iki disiplinin kesişiminden yeni bir bakış açısı elde edebilmektir. Bu bağlamda özellikle halk şiirimize yönelik olarak felsefi ilginin artması ile yeni ve özgün yorumlar eşliğinde kültürümüze farklı zenginliklerin dâhil olabileceğini düşünmekteyiz. Bu noktada Karacaoğlan şiirinin derin felsefi alt yapısı bize bir imkân sunabilir. Karacaoğlan’ın ele aldığı, güzel, aşk, doğa, ölüm ve mistisizm ile ilişkili kavramlardaki zengin felsefi yön döneminin oldukça ötesindedir. Karacaoğlan’da tekke ve tasavvuf şairlerinin aksine bu dünyanın ve hayatın bütün boyutlarıyla benimsenmesi söz konusudur. Aşka, sevgiliye, doğaya ve Tanrı’ya bakışının hayatın olumlanması üzerinden gerçekleştiğini görürüz. Kendinde/soyut ve bir ilke olarak “aşkın” bir aşk ve güzellik anlayışı yerine, bu dünyada (kadının bizatihi kendisinde/tekilde) ete kemiğe bürünen, gerçekçi, “oluşa ve bozuluşa tabi” bir kadın, aşk ve güzellik anlayışı bulunduğu görülür. Bu, dünyanın gerçekliği içerisinde aranan ve yer yer erotizm ile birleşen bir aşk ve güzellik anlayışıdır. Doğa burada önemli bir belirleyici özelliğe sahiptir. Doğa, gezgin bir şair olan Karacaoğlan için, aşk, güzel ve sevgilinin içinde bulunduğu bir sahihlik alanı olarak karşımıza çıkar. Bunun yanında zengin bir metafizik anlayışı olsa da din, Tanrı gibi temalar şiirinde belirleyici bir özelliğe sahip değildir. Bu yüzden Karacaoğlan ölümü yücelten bir anlayışa da karşıdır.

Anahtar Kelimeler:

The Philosophical Foundations Of Karacaoglan Poetry
2020
Dergi:  
Milli Folklor
Yazar:  
Özet:

The relationship between poetry and philosophy retains its importance from ancient times to present. The necessity of a philosopher and the poet's relationship with the world and life is sometimes common, but there are also separate aspects. Because philosophers and poets are those who are troubled by the profound problems of understanding and existence. The breakdown of the language as philosophy and poetry has also brought up the problem of how to deal with the truth. At this point, poetry and philosophy, even if they express the truth in their own own ways, can occasionally meet in a common field of work. But it is possible to see, like the philosophers who are troubled by this union, the philosophers who think that a new language can be formed that will be positive to this union and that will be able to get the truth from here. In fact, the first person who disagree with this relationship is undoubtedly Platon. Specifically in the State and Ion dialogue, Platon, who has an influential view of his thoughts on the poet/poet, is in the line of the logos in the dispute between philosophy and poetry. On the other hand, unlike Platon, the need to re-establish the network of relations between philosophy, art and science, Nietzsche eliminates the kind of contradiction between concept and metafor, and only puts a degree difference (with the less metaforic metafor) into a type of philosophy, which is at risk of confusion with poetry, intentionally using metafors. Although there are differences between poetry and philosophy, we see that some of the most precious poems have a philosophical character. This can make us think that any sharp distinction between philosophy and poetry is problematic. What we are trying to do in this study is not to deepen this difference, but to get a new perspective from the intersection of the two disciplines. In this context, we consider that with the increased philosophical interest in our people’s poetry, in addition to new and original interpretations, different riches can be included in our culture. At this point, the profound philosophical substructure of Karacaoğlan poetry can offer us an opportunity. Karacaoğlan is far beyond the rich philosophical orientation period in concepts related to beauty, love, nature, death and mysticism. In Karacaoğlan, it is a matter of adoption, unlike the texts and tasavvuf poets, of this world and of all dimensions of life. We see that the sight of love, love, nature and God takes place through the optimization of life. Instead of a sense of love and beauty of "love" as a principle, it appears that there is a realist, "subject to existence and distortion" of love and beauty in this world (women's bizathi in itself / alone), which is wrapped in the bone of the flesh. This is a sense of love and beauty that is sought within the reality of the world and is combined with eroticism. Nature has an important determining feature here. Nature, for a traveling poet Karacaoğlan, comes to us as a area of authenticity in which love, beauty and love are in. In addition, although it is a rich metaphysical understanding, religion does not have a determining character in the poetry of themes like God. That is why the death of Karacaoglan is against a glorious understanding.

Anahtar Kelimeler:

2020
Dergi:  
Milli Folklor
Yazar:  
Atıf Yapanlar
Dikkat!
Yayınların atıflarını görmek için Sobiad'a Üye Bir Üniversite Ağından erişim sağlamalısınız. Kurumuzun Sobiad'a üye olması için Kütüphane ve Dokümantasyon Daire Başkanlığı ile iletişim kurabilirsiniz.
Kampüs Dışı Erişim
Eğer Sobiad Abonesi bir kuruma bağlıysanız kurum dışı erişim için Giriş Yap Panelini kullanabilirsiniz. Kurumsal E-Mail adresiniz ile kolayca üye olup giriş yapabilirsiniz.
Benzer Makaleler










Milli Folklor

Alan :   Filoloji

Dergi Türü :   Uluslararası

Metrikler
Makale : 1.690
Atıf : 8.908
© 2015-2024 Sobiad Atıf Dizini