Özet:

Edebiyat tarihçisi ve akademisyen olan Ahmet Hamdi Tanpınar, aynı zamanda şair, romancı, hikâyeci, çevirmen ve denemecidir. Kültürel birikimi felsefe, psikoloji, estetik, mitoloji ve güzel sanatlardan gelen Tanpınar, mevcut birikimini şiir, roman ve hikâyelerinde kullanır. Sanat anlayışında geleneğe ayrı bir değer veren Tanpınar, geleneksel sembolleri, yeni anlamlarla zenginleştirerek kullanır. Onun geleneksel sembole yüklediği anlam, aslında sembolün bize sezdirdiğidir. Şiir, roman ve hikâyelerini çoğu zaman zıtlıklar üzerine kurmuştur. Şiirlerinde, özellikle hayal ve gerçek, tahayyül ve düşünce zıtlığı dikkati çeker. Bu makale, Tanpınar’ın şiirlerinde, tahayyülün karşılığı olarak kullanılan nesnenin sembolleşme sürecini incelemektedir.

Anahtar Kelimeler: