Özet:

Mü‘min, yaptığı dinî hizmetleri şüphesiz sırf Allah (c.c) emrettiği için yapar. Bediüzzaman Said Nursî dinî hizmetler, uğruna bütün dünya makamlarını, terk ettiği gibi uhrevî makamları da terk etmiştir. Bu düşüncesini hem eserlerinde hem de hayatında göstermiştir. Bediüzzaman‘ın kendisi için değil, davası için yaşadığı söylenebilir. Zirâ kendisi Van kalesinde bulunan mağaraların üst kısmında ayağı kayıp aşağıya düşerken, ölüm ile burun buruna geldiğinde canını bile düşünmeden davasını düşünmüş ve "Ah dâvâm" dediği eserlerde kaydedilmiştir. Bediüzzaman‘ın imân Ku‘rân hizmetlerinde üzerinde en çok durduğu konulardan biri hiç şüphesiz ihlâstır. İman ve Kur‘ân‘a hizmet için son derece önemli düsturlar ortaya koymuştur. Kendisi bu konuda “ihlâs” adında müstakil bir eser kaleme aldığı gibi, eserlerinin bir çok yerinde ihlâs üzerinde de çok durmuştur. Maksada varmada en büyük etkenlerden biri de ihlâs olduğunu belirten Bedizzaman, bunu talebelerine de sıkı sıkıya tavsiye eder. İhlâsı kazanmanın önemli olduğu kadar, onu muhafaza etmenin daha da önemli olduğunu eserlerinde izah eder. Talebelerine ihlası kazanmak ve muhafaza etmek için “İhlâs Risâle”sini en az on beş günde bir defa okumalarını tavsiye etmiştir.

Anahtar Kelimeler: