Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
62
İndirme
30
Bu makale, Sezai Karakoç’un nesir yazılarında geleneğe ilişkin düşüncelerini uygarlık ekseninde, ayırt edici yanlarla tarif ve değerlendirme amacı taşır. Bu bağlamda Karakoç’un şiir dilinin yanı sıra nesir dilinde de geleneğe ilişkin fikirleri dikkate alındığında, söz konusu olgunun geçmişten geleceğe dizayn edici etkisi gözden kaçmayacaktır. Çünkü dinamik tarafıyla gelenek, donmuş bir bilgi yığını olmaktan çok Sezai Karakoç için imkân vesilesi sayılır. İslâm medeniyetinin sacayaklarını temsil eden temel prensiplerin uygarlığın ana karakterindeki önem taksonomisi düşünüldüğünde Karakoç, geleneği bu değer alanının çekirdeğine yerleştirerek çağımız adına şiirin, düşüncenin ve fikir mücadelesinin arka planını bize göstermeye çalışan bir sanatkâr olarak anılacaktır. Elbette Karakoç, poetikasında geleneğin bütün bir medeniyet dairesi için pratik uzantılarını şiir diline taşıyabilmiş bir sanatkârdır. Fakat özellikle nesir hâlinde kaleme aldıkları da geleneğe ait epistemolojik tanımlama ve sorun alanlarına işaret etmesi bakımından önemlidir. Bu anlamda Karakoç’un nesir dilinde işaret ettiği gelenek, aynı zamanda tesir boyutuyla nesilleri ikmal ve inşa etmek bağlamında dikkate değer bir yere ve etkiye sahiptir. Sürgün olmaktan Meryem’in masumiyetine, Kudüs’e, Mekke’ye, İstanbul’a kadar değer alanı oluşturabilmiş geleneğe ait dinamizmin ilham kaynakları, hep aynı çözüm önerisini aynı rüyadan beslenen bir uygarlık fikrine dönüştürür. Karakoç, ilkeyi gelenek ve diriliş olgusu üzerine kurarken karşı düşünceye tevhid fikrinin dışında kalan bütün insanlığı ve evrensel yozlaşmayı koyar. Bu yazı, Karakoç’un geleneği hangi tarihsel çerçevede ele aldığına ve modern zamanla ne şekilde irtibatlandırdığına dair bir incelemedir.
This article aims to describe and evaluate the ideas of the tradition in Sezai Karakoç's generation writings in the civilization axis, with distinguishing aspects. In this context, taking into account the ideas of the tradition in Karakoch’s poetic language as well as in the generation language, the designing effect of the event from the past to the future will not be overlooked. Because in the dynamic side of the tradition, it is much more possible for Sezai Karakoç than to be a frozen collection of information. When considering the taxonomy of importance in the main character of the civilization of the fundamental principles representing the saccaes of the Islamic civilization, Karakoç will be referred to as an artist who tries to show us the background of the poetry, thought, and the struggle of ideas, by placing the tradition in the core of this field of value. Of course, Karakoç is an artist who in poetry was able to bring his practical extensions to the poetry language for the entire civilization department of the tradition. But especially in the case of the generation, it is important that they get the pen in terms of the epistemological identification of the tradition and indicate the problem areas. In this sense, the tradition marked by Karakoch in the generation language also has a considerable place and influence in the context of delivering and building generations with the size of the asset. The source of inspiration for the tradition of dynamism, which has been able to create a field of value from exile to Mary’s innocence, to Jerusalem, to Mecca, to Istanbul, always turns the same solution proposal into a civilization idea feeding from the same dream. Karakoch puts the whole humanity and universal corruption beyond the idea of the opposite thought while building the principle on the fact of tradition and resurrection. This article is an explanation of what historical framework Karakoch addressed the tradition and how it connected with modern times.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
