Özet:

Günümüzdeki yaşam koşullarındaki gelişmeler ve değişmeler çocukların eğitim kurumları ile erken yaşlardan itibaren tanışmasına ve akranları ile beraber eğitim almasına imkan sağlamaktadır. Bu durum çocuklar arasındaki etkileşimin güçlenmesine ve akran ilişkilerinin gelişmesine olanak sağlayarak sosyal duygusal gelişimlerini desteklemektedir. Etkileşimin ve akran ilişkilerinin gelişimi normal gelişim gösteren çocuklar kadar özel gereksinimli çocuklar için de oldukça önem taşımaktadır. Özel gereksinimli ve normal gelişen çocuklar arasındaki etkileşimin en kuvvetli olabileceği ortamlar kaynaştırma uygulamasının yapıldığı eğitim ortamıdır. Çocuklar arasındaki etkileşimin arttırılması onların akademik ve sosyal kazanımlarını olumlu yönde etkilemektedir. Özel gereksinimli çocukların akranlarıyla etkileşimleri akran grupları içindeki konumları ve akran ilişkilerinin yapıları onların ileriki eğitim dönemlerinde okula uyumlarını etkilemektedir. Okul öncesi dönem çocukların farklı özellikleri olan bireylere yönelik tutumlarının oluşmaya ve etkileşim becerilerinin gelişmeye başladığı kritik bir dönemdir. Bu nedenle öğretmenlerin çocuklar arasındaki etkileşimi etkileyen faktörleri göz önüne alarak çocuklar arasındaki etkileşimi güçlendirmeye ve sürdürmeye yönelik çalışmalar yapması oldukça önem taşımaktadır. Özel gereksinimli çocukların normal gelişen çocuklarla etkileşimlerini ve arkadaşlık ilişkilerini geliştirmek için sınıf içinde öğretmenler tarafından planlanan çok fazla fırsatla karşılaşmaya ihtiyaçları vardır. Öğretmenin etkileşimi desteklemede yardım etme ile bir adım geride durma arasında hassas bir dengede olmalıdır. Yani öğretmen yaptığı planlamalarda çocukların etkileşimini kolaylaştırmalı, kesintiye uğratmamalı ve kontrolü ele geçirmemelidir. Bu şekilde tüm çocukları içine alarak yapılan planlar ve etkileşimi arttırmak için geliştirilen stratejiler, özel gereksinimli çocuğun etkileşimlerini ve akran ilişkilerini olumlu yönde etkileyerek sosyal kabulünü arttırmakta; bununla birlikte özel gereksinimli çocuğun sınıf içindeki aidiyet duygusunu geliştirmektedir. Bu doğrultuda, bu çalışmada özel gereksinimli ve normal gelişim gösteren çocuklar arasındaki etkileşim ve etkileşimi arttırmada öğretmene düşen görevler ilgili literatüre dayalı olarak yorumlanarak açıklanacaktır.

Anahtar Kelimeler: