Özet:

Günümüzde tartışmasızdır ki İngilizce ortak iletişim dilidir. Ön Germanik dil ile başlayıp Eski İngilizceye, sonrasındaysa Ortaçağ İngilizcesi ve nihayetinde Modern İngilizce olarak karşımıza çıkan uzun tarihi bir geçmişi vardır. Ana dili İngilizce olmayan öğrencilere İngilizce öğretimi İngilizcenin çağdaş gelişiminde önemli bir rol oynamaktadır. İngilizce öğretiminin modern ihtisası için oldukça çok miktarlarda terim dizgeleri geliştirilmiştir. Örnek olarak Yabancı Dil Olarak İngilizce (EFL), İkinci Dil Olarak İngilizce (ESL), İngilizcenin Yabancı/İkinci Dil Olarak Öğretimi, İngilizcenin Ana Dili İngilizce Olmayanlara Öğretimi (TESOL), Uluslararası İngiliz Dili Test Sistemi (IELTS), Akademik Amaçlı İngilizce (EAP), Konu İçeriğiyle Entegre Olunmuş İngilizce Öğrenimi (CEIL), Anadili İngilizce Olmayan İngilizce Öğretmenleri (NNEST), Dünya Dili Olarak İngilizce (ELF) vb. verilebilir. Bu çalışma özellikle son on yıldır artarak yapılan empirik birtakım EFL ve ESL çalışmaların sonuçlarını incelemektedir. Araştırma bulguları ilköğretim, orta öğretim ve yüksek öğretim düzeyleri olmak üzere üç gruba ayrılmıştır. Sonuçlar, İngilizce öğretmenlerinin İngilizce konuşurken kullandıkları gerçek hayat İngilizcesi ve anlaşılırlıkları, dönütlerin kalitesi, öğrencilerin İngilizceye tutumları, motivasyon düzeyleri, öğrenci merkezli yaklaşım kullanılması ve faydalandıkları dil öğrenme stratejileri gibi birtakım değişkenler içermektedir. Ayrıca, EFL/ESL ile ilgili konuları ölçecek bir dizi araçlar tanımlanmıştır. Bu araçlar, dil öğrenme stratejilerinin, İngilizceye olan tutumlarının, İngilizce öğrenmek için gerekli içsel ve dışsal motivasyonların, ESL/EFL öğrencileri için gerekli ders kitaplarının yanısıra bilişüstü farkındalıklarının ve genel anlamda dil öğrenme için gerekli içsel motivasyonun ve temel psikolojik ihtiyaçların saptanmasında kullanılırlar. Bu derleme makalesinin sonundaysa İngilizce öğrenirken ve öğretirken karşılaşılan bazı zorluklardan bahsedilerek tavsiyelerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler: