Özet:

1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı ve sonrasında imzalanan Berlin Antlaşması ile Osmanlı Devleti, Balkanlar'daki topraklarını kaybetmişti. Bu topraklar üzerinde kurulan devletler, Rusya'nın Panislavist politikasının da etkisiyle, milli devletlerini tesis etmek ve işgal ettikleri topraklara tamamen hakim olmak için bünyelerindeki Türk-İslam kültür ve medeniyetinin izlerini yok etmeye yönelik bir politika takip etmişlerdir. Bu sebeple savaş döneminde katliam; barış döneminde siyasi, ekonomik ve sosyal baskılarla Türk ve Müslüman halkı göçe zorlamışlardır. Kara, deniz ve demiryolu ile Osmanlı Devleti'ne akın akın göç eden yüz binlerce muhacir, çoğunluğu Anadolu'da olmak üzere ülkenin muhtelif yerlerinde iskan ettirilmiştir. Bu makalede 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı sonrasında Balkan ülkelerinin zulüm ve baskıları ile yerlerini ve yurtlarını terk ederek Karahisar-ı Sahib Sancağı'na gelen ve burada yerleştirilen muhacirler hakkında bilgi verilmeye çalışılmıştır. Bu cümleden olarak 1884-1904 yılları arasında Bulgaristan, Bosna-Hersek ve Girit muhacirlerinin Karahisar-ı Sahib Sancağı dahilinde iskan edildikleri yerler, nüfusları, iskan esnasında ve sonrasında karşılaşılan bazı sorunlar ile bu muhacirlere yapılan yardımlar, Başbakanlık Osmanlı Arşivi'ndeki ilgili vesikalar çerçevesinde incelenmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler: