Özet:

İkinci Yeni hareketinin öncü isimlerinden olan Cemal Süreya, yaşadığı dönemden günümüze kadar edebiyat çevresinde etkili olmuş bir sanatçıdır. Şiir, düzyazı ve antoloji de dahil olmak üzere pek çok türde eser kaleme alan sanatçı, insani duyarlılıkları kişiliğinden gelen hassasiyetleri çevresinde işlemiştir. İnsani bir öz bulunan şiirlerinde, çocukluğunda yaşadığı acılı hayatın izlerini sürgün psikozu etrafında görmek mümkündür. Bu makalede Cemal Süreya’nın Papirüs dergisinde yayımlanan yazıları esas alınarak şiir anlayışının ortaya konması amaçlanmıştır. Süreya’nın hayatında önemli bir yeri olan Papirüs’ün yayımlanmaya başlamasıyla birlikte yeni bir sanat ortamı oluşur. Papirüs dergisinde yayımladığı yazılardan elde edilen bilgiler neticesinde çalışma iki ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde Şiir başlığı altında Cemal Süreya’nın şiir dili, şiirin toplumla ve insanla olan ilişkisi Papirüs’te yayımlanan yazılarından hareketle incelenmiştir. Bu bölümde şairin hayatından da kesitler verilerek onun şiirlerine yansıyan özellikleri üzerinde durulmuştur. Şairler Çevresinde Şiir Anlayışı olarak adlandırılan ikinci bölümün esasını ise edebiyat tarihine mal olmuş şairler hakkındaki şiir anlayışı oluşturmuştur. Cemal Süreya’nın Tevfik Fikret, Tahsin Saraç, Ahmet Arif, Turgut Uyar, Can Yücel, Ceyhun Atuf Kansu, Yaşar Nabi Nayır, Cahit Külebi, Oktay Rifat’in sanat anlayışları ve özellikle de şiirleri hakkındaki görüşlerine yer verilmiştir. Şiirlerinde yaşamından da izler bulabileceğimiz Cemal Süreya’da, şiir bir devrimdir. Onun şiiri yerleşik düzene, insani olmayana bir başkaldırı niteliği taşır.

Anahtar Kelimeler: