Atıf Sayısı
13
Görüntüleme
122
İndirme
53
Bu araştırma kapsamında cimnastik alanını iki temel branşını oluşturan ritmik cimnastik ile artistik cimnastik branşlarında antrenörlük yapan bireylerin işten ayrılma niyetleri ile örgütsel özdeşleşme düzeyleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. İlişkisel tarama modelindeki araştırmada, Mael ve Ashforth (1992) tarafından geliştirilen Örgütsel Özdeşleşme Ölçeği ve Rosin ve Korabick (1995) tarafından geliştirilen İşten Ayrılma Niyeti Ölçeği, 204 gönüllü katılımcıya uygulanmıştır. Araştırma kapsamında antrenörlerin örgütsel özdeşleşme ve işten ayrılma niyetlerine yönelik betimsel istatistikler (kişi sayısı, minimum, maksimum, ortalama, standart sapma) hesaplanmıştır. Antrenörlerin demografik özelliklerine göre örgütsel özdeşleşme ve işten ayrılma niyetlerinin anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğinin belirlenmesi amacıyla ilişkisiz ölçümlerde t testi, tek yönlü varyans analizi (anova) ve kruskall wallis testi hesaplanmıştır. Antrenörlerin örgütsel özdeşleşme düzeyleri ile işten ayrılma niyeti arasındaki ilişki düzeyinin tespit edilmesi amacıyla pearson korelasyon katsayısı hesaplanmıştır. Fark testlerinde p anlamlılık düzeyi 0,05 olarak alınmıştır. Araştırma sonucunda katılımcıların, örgütsel özdeşleşme düzeylerinin yüksek, işten ayrılma niyetlerinin ise düşük seviyede olduğu belirlenmiştir. Diğer bir ifadeyle antrenörlerin çalıştıkları kurumlarına yüksek düzeyde bağlılık duyarak kendilerini özdeşleştirdiklerini aynı zamanda düşük seviyede işten ayrılma niyeti taşıdıkları söylenebilir. Cimnastik antrenörlerinin örgütsel özdeşleşme ölçeği ve işten ayrılma niyeti ölçeğinden elde edilen veriler arasındaki korelasyon sonuçlarına bakıldığında; örgütsel özdeşleşme ve işten ayrılma niyeti arasında anlamlı bir şekilde negatif yönlü ve orta düzeyde bir ilişki görülmüştür. Diğer bir deyişle antrenörlerin örgütsel özdeşleşme düzeyleri artış gösterdikçe işten ayrılma niyetleri azalma gösterme eğilimindedir. Araştırma sonuçlarından hareketle; algılanan örgütsel özdeşleşme düzeyinin çalışanların örgütü kendi gibi görmesine yol açtığı bu durumunda işten ayrılma niyetini azaltarak, örgütünün verimliliği ve performansına katkı yaptığı ifade edilebilir. Böyle bir durumdaki çalışanın örgütten ayrılması ya da örgütüne ilişkin olumsuz davranışlar sergilemesi zorlaşmaktadır.
This study aims to study the relationships between the intentions of the individual to leave the work and the levels of organizational identification of individuals who train in the rhythmic gymnastics and the artistic gymnastics branches, which form two main branches of the gymnastic field. In the research on the relational scan model, the Organizational Identification Scale developed by Mael and Ashforth (1992) and the Dismissal Intent Scale developed by Rosin and Korabick (1995) were applied to 204 volunteers. In the framework of the study, visual statistics for the organizational identification and intentions of coaches to leave work (persons number, minimum, maximum, average, standard deviation) were calculated. According to the demographic characteristics of the coaches, to determine whether the organizational identity and the intention of leaving work showed a significant difference in the non-related measurements, the t test, the one-way variance analysis (anova) and the kruskall wallis test were calculated. The pearson correlation ratio was calculated in order to determine the level of relation between the organizational identification levels of the coaches and the intention to leave the job. In the differential tests, the level of meaning p was taken at 0.05. The study found that participants had a high level of organizational identity and a low level of intention to leave the job. In other words, it can be said that coaches have identified themselves by high levels of commitment to the institutions they work, and they have a low level of intention to leave the job. In view of the correlation between the scale of the organizational identification of the gymnast coach and the scale of the intention of leaving the job, there has been a significantly negative and medium-level relationship between the organizational identification and the intention of leaving the job. In other words, as the organizational identification levels of coaches increase, they tend to decline their intentions to leave the job. According to the results of the research, it can be stated that the recognized level of organizational identification causes employees to see the organization as they are, reducing the intention of leaving the job, contributing to the efficiency and performance of the organization. In such a situation, it becomes difficult for the employee to leave the organization or to show negative behaviors with respect to the organization.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley