Özet:

Bu çalışmada, ortaokul düzeyinde öğrenim gören üstün yetenekli öğrencilerin öğrenme stillerinin incelenmesi ve bazı değişkenlerle ilişkisinin ortaya konması amaçlanmıştır. Bu amaçla çalışma 2015-2016 öğretim yılı güz döneminde Sivas Bilim ve Sanat Merkezinde öğrenimlerine devam eden 84 üstün yetenekli öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplamak amacıyla, Grasha ve Riechmann (1994) tarafından geliştirilen ve Türkçe’ye Koçak (2007) tarafından uyarlanan Öğrenme Stilleri Ölçeği (ÖSÖ) kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel analiz teknikleri olan; frekans, aritmetik ortalama, t-testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre; üstün yetenekli öğrencilerin “bağımsız”, “rekabetçi” ve “işbirlikçi” öğrenme stillerine yüksek düzeyde sahip olurken, “pasif”, “bağımlı” ve “katılımcı” öğrenme stillerine ise orta düzeyde sahip oldukları ortaya çıkmıştır. Çalışmada “katılımcı” ile “işbirlikli” ve “katılımcı” ile “bağımlı” öğrenme stili arasında orta düzeyde anlamlı bir ilişkinin, “bağımlı” öğrenme ile “bağımsız” ve “işbirlikli” öğrenme stili arasında, “bağımsız” öğrenme ile “rekabetçi” ve “katılımcı” öğrenme stili arasında ve “katılımcı” öğrenme ile “rekabetçi öğrenme stili arasında düşük düzeyde bir ilişki, “İşbirlikli” öğrenme stili ile “bağımsız” öğrenme stili arasında ve “rekabetçi” ile “bağımlı” öğrenme stili arasında pozitif yönde çok zayıf düzeyde bir ilişki olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca, üstün yetenekli öğrencilerin öğrenme stilleri ölçeğinden aldıkları puanlar arasında cinsiyet, sınıf değişkeni, anne eğitim durumu değişkeni ve baba eğitim durumu değişkenine (p > ,05) göre anlamlı bir farklılık olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmanın ilginç bir bulgusu da, Öğrenme Stilleri Ölçeğinin tüm alt boyutlarındaki puanlara ilişkin “lise ve altı” düzey eğitime sahip annelerin çocuklarının ortalamaları “üniversite ve üstü” düzey eğitime sahip annelerin çocuklarının ortalamalarından daha yüksek bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler: