Divan edebiyatının dili daima Arapça, Farsça ve Türkçe karışımı bir dil olarak tanıtılmıştır. Gerçekten de Türkçe Divan edebiyatının esasını oluşturur. Divan şairleri, Arapça ve Farsça kökenli kelimelerin yanında Yunanca, Ermenice, İtalyanca, Balkan ve Kafkas dillerinden sözcükler de kullanıyorlardı. Özellikle Rumelili olan veya oralarda uzun yıllar görev yapan şairler, Balkan dillerinden aldıkları ibarelerle değişik iletişim ve anlatım yolları buluyorlardı. Balkanlarda uzun yıllar görev yapan XVI. yüzyılda bürokrat, entelektüel ve aynı zamanda şair olan Gelibolulu Mustafa Âlî de bir manzumesinin 10 beytinde Arap, Acem, Arnavut, Firenk, Sırp, Rum, Manav, Bosnalı ve Çağatay halklarından insanları kendi dil ve lehçeleri ile konuşturur. Bu örnekten hareketle
The language of Divan literature has always been introduced as a mixture of Arabic, Persian and Turkish as a language. In fact, the Turkish Divan is the foundation of literature. The Divan poets used words from Greek, Armenian, Italian, Balkans and the Caucasus as well as Arabic and Persian words. Specifically Romelians or poets who worked there for many years, found different ways of communication and narrative with the words they received from the Balkans. He served in the Balkans for many years. In the century, the bureaucrat, intellectual and also poet, Gelibolulu Mustafa Ali, also speaks to people from Arab, Acem, Albania, Florence, Serbia, Rum, Manav, Bosnia and Herzegovina with their own languages and languages. Take this example.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|