Günümüzün gelişmekte olan ülkelerinin karşı karşıya kaldığı en önemli iktisadi konularından bir tanesi ülkenin kalkınması için gerekli olan kaynakları bulma çabası olmuştur. Gelişmekte olan ülkeler kalkınma ve iktisadi büyümelerini gerçekleştirebilmek için yatırım yapmak zorundadırlar ve yatırımların kaynağını da tasarruflar oluşturmaktadır. Gelişmekte olan ülkelerde gelir seviyesinin düşük olması sebebiyle yurtiçi tasarruflar ve sermaye miktarı kıt olup yurtiçi kaynaklar yetersiz kalmaktadır ve gelişmekte olan ülkeleri yeni kaynak arayışlarına zorlamaktadır. Dış borçlar gelişmekte olan ülkelerin gelişmiş ülkelerden sağladığı dış kaynak olarak tanımlanmaktadır. Türkiye ekonomisi gelişmekte olan bir ekonomi olup oldukça uzun bir süredir dış borç sorunu yaşamaktadır. Türkiye Ekonomisi içinde bulunduğu bu problemli süreci aşabilmek için dönemler itibariyle planlı, kararlı ve devamlılık gösteren mali disiplin ve iktisadi reformlarla çalışmak zorunda kalmıştır. Bu çalışmada, öncelikle Osmanlı İmparatorluğu’ndan günümüze kadar olan sürecin dış borçlanma tecrübesinin özellikleri dönemler itibariyle verilmeye çalışılmış, ikinci bölümde ise yine tarihsel süreçte dönemler itibariyle dış borçlanma konusunda uygulanan iktisat politikaları hakkında açıklamalarda bulunularak geldiğimiz son nokta hakkında sonuç bölümüyle çalışma tamamlanmıştır.
Alan : Filoloji; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|