Özet:

Son yıllarda dünyada yerinden yönetim bir dönüşüm süreci içine girmiş, küreselleşme ve yerelleşme gibi birbirine zıt iki kavram toplumlarda büyük bir değişim yaşatmış, yerelleşme sürecine paralel olarak da yerel yönetimler bir değişim/dönüşüm yaşamıştır. Demokrasinin gelişmesinde önemli bir araç olarak görülen yerel yönetimlere verilen değerin artmasıyla birlikte, içinde Türkiye’nin de yer aldığı birçok ülkede yerel yönetimlerin yeniden yapılandırılmasına yönelik reformlar yapılmıştır. Yerel yönetimler alanında yapılan bu reformlar yönetimi etkileyen aktörlere de yansımış ve son dönemde yapılan yerel yönetimlere yönelik yapısal düzenlemelerde kent konseylerine önemli roller verilmiştir. Türkiye’de 2005 yılında çıkarılan 5393 sayılı belediye yasası ile oluşturulan kent konseyleri vasıtasıyla belediyeler, yerel halkın düşüncelerini meclise taşıyabilecek, merkezi yönetimle yerel halk arasında iletişim sağlayabilecektir. Aynı zamanda vatandaşların isteklerinin kent konseyleri tarafından dikkate alınması, katılım olgusunu da güçlendirecektir. Buradan hareketle çalışmada 5393 sayılı yasada yer alan, katılımcılığın çarpıcı bir örneği haline gelen ve yeni bir katılım mekanizması olarak tanımlanan “Kent Konseyleri” Türkiye’de Güneydoğu Anadolu Projesi (GAP) Bölgesi kapsamında incelenecek olup, bölgede Kent Konseylerinin işlevleri ve tanınırlığı/bilinirliği alan çalışmasıyla birlikte ortaya konulmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler: