Abstract:

Çalışmada Türkiye Türkçesinde (TT’de) Avrupa geleneksel görüşünün etkisiyle tekil ve çoğul olmak üzere iki müstakil şekilden oluştuğu varsayılan isim çoğul ulamı ele alınmıştır. İsim çoğul ulamının bir üyesi olarak kabul edilen tekil kavramı hem morfolojik hem de semantik yönden değerlendirilmiştir. TT’de ek almamış isim gövdesi isimle temsil edilen varlığın bir mi yoksa birden fazla mı olduğu bilgisini ileten görevsel sıfıra sahip olmadığından miktar anlamına sahip değildir, dolayısıyla tekil isim şekli olarak nitelenmemelidir. Bu sebeple TT’de morfolojik yolla çoğul eki almamış isimlerin tekil olarak adlandırılmasının ve ek almamış isim gövdesinin kendi bağımsız anlamının bir anlam birimciği (semi) niteliğinde olduğu düşünülen tekillik bilgisini ilettiği varsayımlarının şüpheli olduğu düşünülmektedir. Sonuç olarak TT isim çoğul ulamı çoğul eki +lEr’den ibaret tek üyeli bir ulamdır ve ismin bağımsız anlamının bir parçası olarak tekil ve çoğul kavramları değerlendirildiğinde söz konusu iki kavrama dair ortak bir anlatılandan bahsedilebilir: Bu ortak anlatılan ise her ikisinin de nesneyi nicelik açısından nitelemeleri; fakat nesnenin sayısı, miktarı hakkında kesin bilgi içermemeleridir. Başka bir deyişle kendilerine çoğul eki ulanmış veya ulanmamış bütün isimlerin ortak bir anlam özelliği olarak kesin nicelik bilgisi içermemeleri söylenebilir.

Keywords: