Özet:

Gelenek, geçmişte uzun zaman içinde oluşan kültürel birikimi ifade eder. Kültürel birikim içinde edebî gelenek de bulunur. Edebiyat geleneği diye ifade edilen edebî birikimlerin kalıplaşmış özellikleri vardır. Türk edebiyatında uzun zaman içinde oluşmuş bazı kalıplaşmış özelliklere sahip olan iki edebî gelenekten söz edilebilir. Bunlardan biri dîvân edebiyatı, diğeri de halk edebiyatı geleneğidir. Batı tesirinde 19. yüzyılda Modern Türk edebiyatı oluşurken gelenekle ilişki bir sorun olmuştur. Bu sırada geleneğe eleştirel bakılsa da zaman içinde modern Türk edebiyatında gelenekten yararlanma yoluna gidilir.Bu çerçevede özellikle şiirde, gelenekten yararlanan şairlerin başarılı eserler kaleme aldıkları ve geleneğin onların eserlerini çok yönlü olarak zenginleştirdiği görülmektedir. Bu makalede modern Türk edebiyatı ile gelenek ilişkisi ve gelenekten yararlanma ana hatlarıyla ele alınmaya çalışılacak ve dîvân şiiri geleneğine ait nazım şekillerinin 80 sonrası modern şiirde nasıl kullanıldığı ve şairlerin geleneği kullanırken geleneğe ne gibi yenilikler getirdiği örneklerle açıklanacaktır.

Anahtar Kelimeler: