Özet:

Osmanlı Devleti’nde klasik dönem olarak bilinen XV ve XVI. yüzyıllarda vergi yükümlüsü halkı tespit etmek amacıyla yapılan sayımların sonuçları tahrir defterlerine kaydedilirdi. XVI. yüzyılın sonlarından itibaren uzun süren savaşlar ve iç isyanların bir sonucu tımar sistemi hızla çökünce klasik tahrir uygulaması sona erdi. O zamana kadar olağanüstü hallerde alınan avarız vergisi sürekli hale geldi. Yapılan avarız sayımlarının kaydedildiği defterler Osmanlı iskân ve nüfus yapısının araştırılması bakımından oldukça önemli istatistikî bilgiler içermektedir. Bu çalışmada 1622-1676 yıllarına ait avarız defterlerine dayalı olarak, Anadolu Beylerbeyliğinin merkezi olan Kütahya sancağı, merkez kazası ile nahiyelerinin iskân ve nüfus yapısı ele alınmıştır. 

Anahtar Kelimeler: