Özet:

Amaç: Ahlakla eğitimin ortak noktası, insanın düşünce, duygu ve davranışlarıdır (Eğitim ve Ahlak Şurası, 2015). Bu bağlamda çalışmanın amacı spor bilimleri fakültesinde okuyan öğrencilerin ahlaktan uzaklaşma düzeylerinin bazı bağımsız değişkenlere göre değişip değişmediğini belirleyebilmektir. Yöntem: Araştırmanın çalışma grubunu, beden eğitimi öğretmenliği, antrenörlük ve spor yöneticiliği bölümü öğrencilerinden oluşan çoğunluğu 18 ile 23 yaş arası olan ve futbol (82), basketbol (15), voleybol (56), hentbol (15), mücadele sporları (220), raket sporları (16) ve atletizm (23) olmak üzere 168 takım, 259 bireysel spor yapan 332 kadın 95 erkek toplamda 427 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ve Gürpınar (2015) tarafından Türk kültürüne uyarlanan Ahlaktan uzaklaşma ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde; betimleyici istatistikler, t testi, Anova ve Pearson Korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmada kullanılan ölçek ortalama puanına bakıldığında, spor bilimleri öğrencilerinin genel ortalama puanı 3,32, takım sporu yapan öğrencilerin 3,16 ve bireysel spor yapanların ise 3,42 olarak belirlenmiştir. En yüksek ortalamanın Spor bilimlerinde okuyan ve bireysel spor yapan öğrencilerin olduğu görülmüştür. Öğrencilerin yaşına ve bölümüne göre anlamlı farklılık saptanmamıştır. Öğrencilerin takım ve bireysel spor yapıp yapmamasına göre ahlaktan uzaklaşmada anlamlı farklılık görülmüştür. Buna göre bireysel spor yapan öğrencilerin ahlaktan uzaklaşma düzeyleri daha yüksektir. Cinsiyete göre öğrencilerin ahlaktan uzaklaşma düzeylerinden anlamlı farklılık belirlenmiştir. Buna göre, genel olarak kadınların ahlaktan uzaklaşma düzeylerinin daha yüksek olduğu bununla birlikte bireysel spor yapan kadınlarında ahlaktan uzaklaşma düzeyleri daha yüksek olduğu görülmüştür. Sonuç: Spor bilimleri öğrencilerinin ahlaktan uzaklaşmaya biraz katılmadıkları yani duruma göre davranışlarının değişkenlik gösterebileceği belirlenmiştir. Bu durum Üniversite eğitimi almakta olan sporcuların dahi kazanmak için bazen sportmenlik dışı davranışları sergilediklerini göstermiştir. Ayrıca öğrencilerin okudukları bölüme göre herhangi bir değişiklik görülmemiştir. Ancak bireysel spor yapan öğrencilerin takım sporu yapanlara göre kazanmak adına daha fazla olumsuz davranış sergiledikleri belirlenmiştir. Bireysel spor yapan kadın öğrencilerin spor ahlakından daha fazla uzaklaştığı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler: