Özet:

2012 tarih ve 6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun tasarı aşamasından itibaren üzerinde çokça durulan bir nitelik taşımıştır. Konuyla ilgili gelişmekte olan literatüre rağmen, kanunun öngördüğü uygulamalardan belde belediyelerinin kapatılmasının çok fazla üzerinde durulmadığı düşünülmektedir. Oysa belde belediyelerinin sahip oldukları vasıflar demokrasi teorisi ve yerel yönetimler ile demokrasi ilişkisi açısından oldukça önemlidir. Çalışma, bu görüşlerden ve Değirmendere Belediyesi örneğinden hareketle belde belediyelerin kapatılması konusunu yerellik, temsiliyet, katılım ve dolaylı biçimde de etkinlik çerçevesinde ele almaktadır. Değirmendere Belediyesi’nin 2008 tarih ve 5747 sayılı Kanunla kapatılmış oluşu ve geride kalan süreçte konuyla ilgili önemli bir deneyim sunması, belediyenin yerel yönetimler alanında dikkate şayan bir geçmişinin olması, bağlı bulunduğu Kocaeli Büyükşehir Belediyesi’nin 6360 Sayılı Kanun gerekçesinde bir emsal olarak sunulması gibi nedenler bu tercihte etkili olmuştur. Bu doğrultuda makale içerisinde konuyla ilgili literatürün genel bulguları değerlendirilmiş ve Değirmendere özelindeki gelişme, geçmiş ve mevcut belediye yöneticileri ile yapılan mülakatlar çerçevesinde analiz edilmiştir. Sonuç olarak, Değirmendere deneyiminin etkinlik ve demokrasi arasında bulunulan tercihlerin ilki adına edindiği başarıların, yerel yönetimlerin özüne ilişkin ciddi sorunlar arz ettiğinin bir göstergesi olduğu savunulmaktadır. 

Anahtar Kelimeler: