Özet:

Bu çalışmada, Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı Rehberlik ve Araştırma Merkezlerinde görevli personelin Örgütsel Bağlılık ve Çalışma Yaşamı Kaliteleri Arasındaki İlişki incelenmiştir. Örgütsel bağlılık ve çalışma yaşamı kalitesi arasındaki ilişkinin araştırılmasının hem akademik yazına katkıda bulunacağı, hem de örgütlerin insan kaynakları politikalarında kullanılması açısından faydalı olacağı düşünülmektedir. Araştırmaya 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Türkiye’nin farklı 35 ilinde bulunan Milli Eğitim Bakanlığına bağlı rehberlik araştırma merkezlerinde görev yapan 411 personel katılmıştır. Araştırmaya katılan personelin örgütsel bağlılık düzeyleri Meyer ve Allen (1991) tarafından geliştirilen ve Türkçe’ye uyarlaması Baysal ve Paksoy (1999) tarafından yapılan Üç boyutlu Örgütsel Bağlılık ölçeği ile ölçülmüştür. Çalışma yaşamı kalitesi düzeyleri ise Stamm (2005) tarafından geliştirilen ve Türkçeye uyarlaması Yeşil, Ergun, Amasyalı, Er, Olgun ve Aker (2010) tarafından yapılan Çalışanlar için Yaşam Kalitesi Ölçeği kullanılarak tespit edilmiştir. Rehberlik Araştırma Merkezlerinde çalışan personelin örgütsel bağlılık puan ortalamalarının, çalışma yaşamı kalitesi puan ortalamalarını açıklama gücü incelenmiştir. Araştırma bulguları incelendiğinde örgütsel bağlılığın duygusal, devam ve normatif bağlılık alt boyutları ile çalışma yaşamı kalitesinin mesleki tatmin boyutu arasında pozitif, tükenmişlik ve eşduyum yorgunluğu alt boyutları arasında negatif anlamlı ilişki olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte Rehberlik ve Araştırma Merkezlerinde görev yapan personelin örgütsel bağlılıklarının çalışma yaşamı kalitesinin alt boyutları olan mesleki tatmin, tükenmişlik ve eşduyum yorgunluğunun önemli bir yordayıcısı olduğu sonucu bulunmuştur.   Anahtar kelimeler: Rehberlik Araştırma Merkezi, Örgütsel Bağlılık, Duygusal, Bağlılık, Devam Bağlılığı, Normatif Bağlılık, Çalışma Yaşamı Kalitesi

Anahtar Kelimeler: