Özet:

Özet: Bu çalışma post modern tartışmaların ana konularından olan hakikat nosyonunu ele almaktadır. Bu makalede hakikat nosyonunun Aydınlanmayla sınırlanan tanımı dışında yeni bir yaklaşım öne sürülmektedir. Aydınlanma düşüncesi hakikat ve gerçeklik kavramlarını aynı bağlamda kullanmaktadır. Bu bağlam felsefenin realist tarzına aittir. Buna göre, dilin dünyayla sınırlanan çerçevesi modern ve postmodern düşüncede hakikat ve gerçeklik kavramlarının delaletini belirlemektedir. Modern düşünce, hakikat kavramını nesne bağlamında dil ile sınırlar, bilgi mutlaktır ve akıl tek otoritedir. Buna karşın, postmodernizm, hakikat tartışmasında aklın otoritesine karşı çıkarken başka bir yanlışa düşer. Bu sapmanın temel nedeni, dili kendi başına meşruiyet aracı olarak görmesi ve onu varlık bağlamından koparmasıdır. Hakikatin hakikatsizliği, dili kendi başına otorite tayin etmekten kaynaklanmaktadır. Post modern felsefenin çıkmazı da buradan beslenmekte ve yanılgı sürüp gitmektedir. Dil- varlık bağlamının tahribi bu sonucu doğurmuştur. Bu çalışma, hakikatin hangi bağlamda ele alınması gerektiği ve ontolojik göndermesinin ne olduğu üzerinde durmaktadır. Bu bağlamda, Nietzscheci tutumun (aslında olan) yeni bir yorumunu denemektedir.

Anahtar Kelimeler: