Özet:

Bu araştırma, fen bilgisi öğretmen adaylarının fen bilgisi öğretimine yönelik öz-yeterlik inançları, öğrenme ve ders çalışma stratejileri ile öğrenme stilleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacı ile yapılmıştır. Veriler Enochs ve Rings (1990) tarafından geliştirilen, Özkan, Tekkaya ve Çakıroğlu (2002) tarafından Türkçeye uyarlanan fen bilgisi öğretimi öz-yeterlik inancı ölçeği, Weinstein, Schulte ve Palmer (1987) tarafından geliştirilen, Türkçe geçerlik-güvenirlik çalışmaları Köymen (1990) tarafından gerçekleştirilen Öğrenme ve Ders Çalışma Stratejileri Envanvanteri (ÖDÇSE) ve Kolb (1971) tarafından geliştirilen, Evin Gencel (2006) tarafından Türkçe' ye uyarlanarak geçerlik-güvenirlik çalışmaları yapılan envanterin 1999 versiyonu olan Kolb Öğrenme Stilleri Envanteri (KÖSE III) kullanılarak toplanmıştır. Araştırmaya katılan fen bilgisi öğretmen adayları tarafından genel olarak tercih edilen öğrenme stilinin ayrıştırma olduğu, öğrenme stillerinin, sınıf düzeyi ve fen bilgisi öğretimi öz-yeterlik inancı ile ilişkili olduğu, cinsiyetle ilişkili olmadığı belirlenmiştir. Bunun yanı sıra öz-yeterlik inançlarının “yeterli” düzeyde olduğu, öz-yeterlik inançlarının sınıf ve cinsiyet değişkenleriyle ilişkili olduğu, öğrenme ve ders çalışma stratejilerinin alt boyutları olan tutum ve motivasyon düzeylerinin genel olarak düşük, kaygı düzeylerinin ise yüksek olduğu, tutum ve kaygı düzeylerinin cinsiyet ile, motivasyon düzeyinin sınıf değişkeniyle, öğrenme stillerinin tutum ve çalışma becerileri ile ilişkili olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: