Bu çalışma; İstanbul’da ikamet edenlerin şehir memnuniyet düzeyi ile yaşam doyumu ve stres düzeyleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Bu araştırmanın evrenini İstanbul’da ikamet eden yetişkinler oluşturmaktadır. Örnekleminin İstanbul popülasyonunu temsil etmesi için TÜİK 2018 verilerine göre İstanbul eğitim ortalamasını temsil eden semtlerde yaşayan (169 kişi), ortalamanın altındaki semtlerde yaşayan (103 kişi) ve ortalamanın üstündeki semtlerde yaşayan (160 kişi) toplam 434 gönüllü katılımcı oluşturmuştur. Araştırmada kişisel bilgi formu ve 3 ölçek kullanılmıştır. Kişisel bilgi formu; yaş, cinsiyet, eğitim düzeyi, medeni durumu, İstanbul’u vazgeçilmez yapan özellik nedir sorularından oluşmaktadır. Araştırmada ayrıca; Tatar vd. (2017) tarafından geliştirilen “Kent Yaşamından Memnuniyet Ölçeği”, Kaba vd. (2018) tarafından geliştirilen “Yetişkin Yaşam Doyum Ölçeği”, Moos (1993) tarafından geliştirilen “Stresle Başa Çıkma Yöntemleri Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma bulgularında; kent memnuniyeti, yaşam doyumu ve stres başa çıkma açısından anlamlı bir ilişki bulunmuştur. İstanbul market, kafe, eğitim kurumları konusunda memnun olunan bir şehir olarak görülürken, gürültü kirliliği, ev- kira fiyatlarının yüksek olması, insan yoğunluğu, hava kirliliği, çarpık kentleşme açılarından memnun olunmayan bir şehir olarak ifade edilmiştir. İstanbul’u vazgeçilmez kılan durum olarak tarihi özelliği ifade edilmiştir. Sonuç olarak; İstanbul’un kültür kenti değil, AVM kenti olduğu, eğitim kurumlarının niceliksel arttığı fakat kültürel etkinliklerin azlığı sebebi ile niteliksel artmadığı ve gürültü ve hava kirliliğine sahip bir arada yaşamaktan zorlanan insan kalabalığına sahip bir şehir olarak algılandığı bulgusuna ulaşılmıştır.
This study has studied the relationship between the level of city satisfaction of the residents in Istanbul and the level of life satisfaction and stress. The universe of this research is formed by adults residing in Istanbul. To represent the sample of the Istanbul population, according to TÜIK 2018 data, the total of 434 volunteers living in districts representing the Istanbul educational average (169 people), living in districts below the average (103 people) and living in districts above the average (160 people) formed a total of 434 volunteers. In the study, personal information form and 3 scales were used. Personal information form consists of questions: age, gender, education level, civil status, what is the characteristic that makes Istanbul indispensable. In the study also; Tatar vd. (2017) developed by "The City Life Satisfaction Scale", Kaba etc. The "Adult Life Doyum Scale" developed by (2018) and the "Stress Measures Measurement" developed by Moos (1993) has been used. Research finds a meaningful relationship in terms of city satisfaction, life satisfaction and stress dealing. Istanbul market, cafe, educational institutions are seen as a city that is not satisfied with noise pollution, high housing prices, human intensity, air pollution, disturbed urbanization. The historic characteristic of Istanbul has been expressed as a situation that makes it indispensable. As a result, it has been found that Istanbul is not a cultural city, but a city of AVM, that educational institutions have increased quantitatively but not increased qualitatively due to the lack of cultural activities and that it is perceived as a city with a crowd of people who have to live together with noise and air pollution.
Alan : Eğitim Bilimleri; Hukuk; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|