Özet:

Türk halk şiirinde üzerinde durulması gereken önemli bir sorun da biçim ve  tür ayrımıdır. Biçimi şiirin dış yapısı, yani nazım birimi, ölçü, uyak (vezin) ve hacim  (mısra, beyit ya da dörtlük sayısı) oluşturur. Türü ise şiirin içeriği (muhtevası) yani ana  duygusu (teması) ve şiirin anlamı üzerinde etkili olan mecazlar oluşturur. Bu özelliklerden  hareketle Türk halk edebiyatını oluşturan anonim halk edebiyatından mani ve türkü; Aşık  edebiyatından koşma ve semai; dini-tasavvufi edebiyattan da ilahi ve nefes ele alınarak tür  ve biçim özellikleri bakımından incelenmiştir. Bu inceleme sonucu mani, türkü, koşma,  semai, varsağı ve destanın biçim özellikleri ağır basan halk edebiyatı ürünleri; koçaklama,  güzelleme, taşlama, ağıt, ilahi, ninni, nefes, devriye, şathiye ve nutuğun ise tür özellikleri  ağır basan halk edebiyatı ürünleri olduğu sonucuna varılmıştır. Anonim halk edebiyatı  ürünleri içinde yer alan, manzum ve mensur örnekleri bulunan bilmece ve tekerlemenin  nazım biçimi mi, nazım türü mü olduğu hususunda bir şey söylemek ise mümkün değildir. 

Anahtar Kelimeler: