19.Yüzyılın son çeyreğine girerken Avrupalı devletler tarafından Osmanlı Devleti üzerindeki psikolojik siyasi ve ekonomik baskı artmıs ve bunu yenileri izlemistir. Devletin acziyetini gören Osmanlı aydınları, devleti bu kötü durumdan kurtarmak için bir takım düsünceler ortaya atmıslardır. Osmanlı Devletini Avrupalıların tahakkümünden kurtaracaklarını düsünen bu aydınlar, Mizancı Murad gibi Panislamist veya Ahmet Rıza gibi Pozitivist düsüncelere sahip olsalar da hemen hepsi Mesrutiyet taraftarı olup görüslerini II. Abdülhamide kabul ettirmeye çalısmıslardır. Gazeteler aracılığı ile kamuoyunu etkilemeye çalısan ve bu yönde nesriyatlarda bulunan birçok aydın, Sultanın takibine uğramıs, bazen sürgüne gönderilmis bazen de Avrupaya kaçmıslardır. Bu aydınlardan biri olan Mizancı Murad, Avrupadayken Sultan ile anlasarak geri dönmüs ve kendisine inanan taraftarlarını yüzüstü bırakmıstır. Daha sonra iktidara gelen ve ihtilalcı düsüncelere sahip olan karsıtları, basta Mizancı Murad gibi kendilerine ihanet edenleri asla affetmemis ve tekrar birlikte çalısma isteklerine olumlu bakmamıslardır.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|