Özet:

Kıbrıs, Doğu Akdeniz Bölgesi’nde yer alan ve üç kıtanın ticaret yollarının birleşiminden oluşan bir adadır. Köklü bir tarihe sahip olan adanın kuzeyi 1983 yılında Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti (KKTC) olarak ilan edilmiştir. KKTC’de imar planlama süreci İngiliz yönetiminden kalan planlama geleneğiyle ve merkezi yönetim eliyle yürütülmektedir. Planlama yetkisinin büyük ölçüde tek elde toplanması ilk bakışta, son derece küçük bir ada ülkesinde bütünselliği sağlıyor gibi görünse de, belediyelerin kentsel gelişme ve büyüme kararlarını yönlendirme sürecinde yer almaması, pek çok olumsuz gelişmenin ortaya çıkmasına neden olabilmektedir. Tarihsel süreç içinde giderek artan düzensiz yapılaşma koşulları ve hızlı nüfus artışı kentsel, çevresel ve tarihsel dokunun yaşatılarak korunması açısından ciddi sorunlara yol açabilmektedir. Kırsal, kentsel, turistik, arkeolojik ya da doğal çevre olarak tanımlanan mekânın yapılaşma esaslarının, gelişme yönlerinin ve koruma ilkelerinin belirlenmesinde belediyelerin en etkili aktörlerden biri olarak yer alması, çağdaş kentsel yönetim sürecinin olmazsa olmazlarından birisi olup, bunun sağlanabilmesi için merkezi yönetim ile yerel yönetimler arasında kentsel hizmetlere ilişkin yetki, görev ve sorumlulukların dengeli bir şekilde paylaştırılması son derece önemlidir. Bu çalışmanın amacı; KKTC’de imar planlaması sürecinin; belediyelerin ilgili süreçteki rolleri bağlamında değerlendirilerek incelenmesidir. Bu çerçevede ilgili sürecin aşamaları, bu süreçte yetkili olan kurumlar, yasal dayanaklar ve belediyelerin yetkilerine de değinilmiş ve literatür tarama metodu kullanılmıştır.

Anahtar Kelimeler: