Görüntüleme
18
İndirme
2
Neoliberal saldırı, kapitalizmin sistemik krizlerinin arttığı, kârlılık oranlarının düşüp, içe kapalı ekonomilerin egemenliğinde sermaye birikiminin yayılacak alan bulamadığı bir döneme denk gelmektedir. Kriz içindeki kapitalist sistemin sermaye birikim araçlarında, neoliberal versiyonu sayesinde akıl almaz bir çeşitlenmeye şahit olunmuştur. Serbestleştirme ve özelleştirme politikaları üzerine yükselen reform paketleri, neoliberal paradigma dönüşümünün tavsiye veya zor yolu ile kabul ettirdiği temel araçlarıdır. Krizler kapitalist sisteme içkin olmakla birlikte sistemin devamlılığı, sermayenin kendisini ve karşıtını yeniden üretmesini gerektirmektedir. O’Connor, devletin mali krizini açıklarken, yeniden üretim sürecinde herhangi bir aksama olması durumunda devletin devreye girerek sermaye birikimini işler kılmak ve emek-sermaye çelişkisini yumuşatmakla sorumlu olduğunu ifade eder. Sistemde bir kârlılık ve birikim krizi yaşandığında da sistem devletin de desteği ile kendi içinde çözümler üretmeye çalışmaktadır. Hayatın her alanının piyasalaştırılıp metalaştırıldığı, yabancılaşmanın arttığı, birikim araçlarının modernleşmiş ve çeşitlenmiş olduğu neoliberalleşme sürecini Harvey ‘yeni emperyalizm’ olarak değerlendirmektir. Harvey, sermaye birikim sürecini tarihsel bir süreç olarak değil ‘toplumsal bir süreç’ olarak ele alır. İlk birikim kavramı yerine ‘accumulation by dispossesion’ (el koyarak birikim veya mülksüzleştirme yolu ile birikim) kavramını kullanmakta ve neoliberal küreselleşme ile mülksüzleştirme araçlarının çeşitlendiğini savunmaktadır. Harvey’e göre neoliberalizmin birikim araçlarından biri de özelleştirmelerdir. Ancak özelleştirmenin istenmeyen sonuçlarının ardından yerini daha ideolojik bir varyasyonu almıştır: “Kamu özel işbirliği uygulamaları (KÖİ)”. Bu sözleşme modeli, modern anlamda ilk kez 1990’larda Birleşik Krallık tarafından kullanılmıştır. KÖİ, özelleştirmeden farklı görünmekle ve dünyaya kamu yararına bir model olarak tanıtılmakla beraber özelleştirmenin farklı bir adlandırmasından ötesi değildir. Hatta KÖİ uygulamaları, özelleştirmenin sınırlılıklarını –kamusal varlığın miktarı- ortadan kaldırmakta, sermayeye sınırsız bir tahakküm alanı açmaktadır. Ayrıca bu model çeşitli garantiler vererek özel sektörün özelleştirme uygulamalarında yüklenmek zorunda kalacağı yükümlülükleri ve riskleri de hafifletmektedir. Bu makale, kamu özel işbirliği uygulamalarının içinde barındırdığı tarihsel, toplumsal ilişkileri dikkate alarak, eleştirel ekonomi-politik bir perspektiften KÖİ’lerin sermaye birikimi sürecindeki rolünü incelemeyi amaçlamaktadır. Bu çalışmadan hareketle ulaşılan sonuç, neoliberal kapitalizmin güncel birikim araçlarından birinin KÖİ uygulamaları olduğudur.
The neoliberal attack resembles a period in which the systemic crises of capitalism are increasing, the profit rate is down, and the capital accumulation is unable to spread under the domination of closed economies. In the means of capital accumulation of the capitalist system in the crisis, the neoliberal version has witnessed an unreasonable diversification. The reform packages that rise on liberalization and privatization policies are the basic tools the neoliberal paradigm transformation accepts by advice or difficult way. While crises are drunk to the capitalist system, the continuity of the system requires the capital to produce itself and its opposite. O'Connor explains the financial crisis of the state, stating that in the event of any disruption in the re-production process, the state is responsible for making the accumulation of capital work and relieving the labour-capital conflict. When there is a profitability and accumulation crisis in the system, the system also tries to produce solutions within itself with the support of the state. The process of neoliberalization in which every field of life is marketed and metalized, where foreignization is increasing, where the means of accumulation are modernized and diversified, is Harvey’s consideration as ‘new imperialism’. Harvey considers the capital accumulation process as a "social process" not as a historical process. Instead of the concept of first accumulation, he uses the concept of accumulation by dispossesion (accumulation by dispossesion) and claims that neoliberal globalization and the means of possession are diverse. According to Harvey, one of the accumulating tools of neoliberalism is privatization. However, after the unwanted consequences of privatization, it has been replaced by a more ideological variation: "General Special Cooperation Practices (GC)". This contract model was first used in the modern sense by the United Kingdom in the 1990s. The country is not beyond a different designation of privatization, with its appearance different from privatization and its introduction to the world as a model for public interest. Even rural practices eradicate the limitations of privatization – the amount of public asset – and open up an unlimited spacecraft for capital. This model also relieves the obligations and risks that the private sector will have to be charged in the customization practices by giving various guarantees. This article, taking into account the historical, social relations that public-private cooperation practices contain, a critical economic-political perspective aims to examine the role of the CIOs in the capital accumulation process. The result of this work is that one of the current accumulation tools of neoliberal capitalism is the field practices.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
