Atıf Sayısı
6
Görüntüleme
70
İndirme
22
Anadili ve Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde terim kullanımında birlik olmaması yıllardır süregelen bir sorundur. Bu sorunun, ders kitaplarında terimin doğrudan adını vermek ya da işlevini verip adından söz etmemek şeklinde iki farklı yaklaşım olarak ortaya çıktığı söylenebilir. Ancak bu iki farklı yaklaşım, öğretimde birliğe engel olmakta ya da bir dille yeni karşılaşan bireyler için kafa karışıklığına neden olmaktadır. Mevcut sorunu ortaya koymak, bu soruna çözüm bulabilmek amacıyla bu araştırmada, Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan ders kitaplarındaki dilbilgisi terimleri incelenmiş, bunların nasıl kullanıldığı belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmada bu amaçla; Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi için kullanılan, doğrudan öğretim yaklaşımını benimsemiş ve amaçlı örnekleme yöntemi ile belirlenmiş üç yayınevine ait temel düzey (A1-A2) ders kitaplarındaki terimler “ses bilgisi, biçim ve sözcük bilgisi, sözdizimi ve anlam bilgisi” ana başlıkları altında incelenmiştir. Ders kitaplarının incelenmesinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Sonuç olarak yayınevlerinin, terimleri ders kitaplarında verirken izleyecekleri yaklaşım konusunda bir uzlaşıda olmadıkları görülmüştür. Yayınevleri bazı terimleri adlarıyla bazı terimleriyse adlarını belirtmeden işlevleriyle vermiştir. Bu durum yayınevlerinin sadece birbirleriyle değil kendi içlerinde de tutarlı olmadıklarını göstermektedir. Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde işlevsel dil öğretim yaklaşımının benimsendiği düşünülürse terim adlarının doğrudan verilmesi değil işlevlerinin verilmesi daha etkili bir öğretim sağlayacaktır, denilebilir.
The fact that native and Turkish are not united in the use of the term in teaching as a foreign language has been a constant problem for years. It can be said that this problem arises as two different approaches in the form of giving the term a direct name or giving its function and not mentioning its name. But these two different approaches prevent the unity in teaching or cause confusion for individuals who are newly met in one language. In order to reveal the current problem, in order to find a solution to this problem, in this study, the terms of linguistic knowledge in the lessons used in the teaching of Turkish as a foreign language have been studied, it has been tried to determine how they are used. For this purpose in the study, the terms in the basic level (A1-A2) of the three publishers, which have adopted the direct teaching approach used for teaching Turkish as a foreign language and determined by the purpose of the sample method, were studied under the main titles "sound knowledge, form and word knowledge, vocabulary and meaning knowledge". The method of content analysis was used in the study of the textbooks. As a result, the publishers found that they were not in an agreement on the approach they would follow when giving the terms in the lessons. The publishers have given some terms with their names and some terms with their functions without mentioning their names. This situation shows that their publishers are not consistent not only with each other, but also within themselves. If it is considered that the functional language teaching approach is adopted in the teaching of Turkish as a foreign language, it can be said that it will provide a more effective teaching, not the direct giving of the term names.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
