Osmanlı Devletinde yabancıların taşınmaz mal mülkiyeti edinme hakkı 8 Haziran 1868 ( H.7 Safer 1284 ) tarihinde çıkarılan Tebaa-yı Ecnebiyenin Emlaki Mutasarrıf Olmaları Hakkındaki Kanun ile başlayıp, Cumhuriyet dönemine kadar sürmüştür. Yabancılar bu kanunun çıkarıldığı tarihten önce de gayr-i resmi olarak taşınmaz mal mülkiyeti ediniminde bulundukları anlaşılmaktadır. XX. yüzyılın başlarında Amasyada Almanya uyruğundan olan vatandaşların Amasyanın merkez kazası ile Varay kazasına bağlı Asibey, Tuzsuz ve Kutu köylerinde taşınmaz mal mülkiyeti edinmişlerdir. Amasyada Alman vatandaşları Avrupalıların ve Almanların desteğiyle takip ettikleri ekonomik, siyasi ve dini siyasetleriyle bölgeyi bir koloni şehri konumuna getirmeyi amaçlamışlarsa da başarılı olamamışlardır. Bu dönemde açtıkları küçük sanayi işletmeleriyle ve kırsal kesimde kurdukları çiftlikte yaptıkları ziraat ve hayvancılıkla bölgenin ekonomisine katkı sağlamışlardır.
The right of foreigners to acquire immovable property in the Ottoman State began with the "Tebaa-i Ecnebiyen Emlak Mutasarrıf's Act" issued on 8 June 1868 (H.7 Safer 1284), and lasted until the Republic period. It is understood that foreigners were also in the acquisition of non-formally immovable property before the date of this law was issued. The XX. At the beginning of the century, citizens from the German territory of Amassia gained immovable property in the villages of Asibey, Tuzsuz and Kutu related to the central accident of Amassia and the Varay accident. In Amassia, German citizens, with the economic, political and religious policies they follow with the support of Europeans and the Germans, have aimed to make the region a colonial city, but they have failed to succeed. In this period, they have contributed to the economy of the region with their small industrial enterprises and the farm they have established in the countryside.
Field : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Uluslararası
Relevant Articles | Author | # |
---|
Article | Author | # |
---|