Görüntüleme
33
İndirme
11
Tarih içerisinde miras paylaşımın dayandığı ilkeler toplumlara göre farklılık göstermiştir. Miras dağıtımında aile, fert, zümre, toplum gibi farklı gerekçelerin etkili olduğu bilinmektedir. Hammurabi kanunları ile Cermen, Türk ve Yahudi miras hukukunun bazı hükümlerinde aileyi koruma anlayışının öne çıktığı söylenebilmektedir. İslam miras hukukunda mirasın öncelikle ashab-ı ferâiz adı verilen akrabaya dağıtılmasında da aileyi koruyan bir yaklaşımın olduğu değerlendirilmektedir. Roma hukukunda da ferdiyetçi görüş hâkim olduğundan miras bırakanın, malları üzerinde serbest tasarruf yetkisi bulunabilmekte ve kimin mirasçı olabileceğini tayin edebilmekteydi. Sosyalist sisteme tabi hukuklar ise ferdi mülkiyeti kabul etmediklerinden miras hakkına sınırlama getirerek mirasın devlete geçmesini savunmuştur. İslâm'dan önce câhiliye Araplarında da nesep yoluyla kendisine mirasçı olacak kimsenin eli silah tutan erkek olması gerekmekteydi. Onlar kız olsun erkek olsun küçük çocuklara ve kadınlara miras vermezlerdi. İslam geldikten sonra birçok alanda yaptığı gibi miras hukukunda da temelini Kur’ân ve Sünnetin oluşturduğu yeni bir miras sistemini uygulamaya koymuştur. İslam hukuku çoğu meseleyi genel prensipler şeklinde açıklarken miras hukukunu teferruatlı bir şekilde açıklamıştır. Vârislerin paylarının Kur’ân’da detaylıca açıklanması, Hz. Peygamber’in miras ilminin öğrenilmesi ve öğretilmesini tavsiye etmesi ve uygulama örnekleri, İslam miras hukukunun gelişmesini sağlamıştır. Özellikle Nisâ suresinin 11. 12. ve 176. ayetlerinde vârislerin hisseleri ayrıntılı olarak belirlenmiş Nisâ suresinin 13. ve 14. ayetlerinde de bu hisselerin Allah’ın sınırları olduğu ve sınırların aşılmaması gerektiği uyarısı yapılmıştır. Ayetlerde belirlenmeyen vâris hisseleri de Sünnet, icma, kıyas ve sahabe içtihadı ile netleştirilmiştir. İslam hukuku miras hükümlerinde bazen aileyi koruyan, bazen ferdiyetçi bazen de toplumu esas alan yaklaşımlar bulunabilmektedir. Bu açıdan diğer hukuk sistemlerinden tamamen farklı kendine özgü bir miras dağıtım usulü geliştirmiştir. Vârislerin ashab-ı ferâiz, asabe ve zevi’l-erhâm şeklinde sınıflandırılması ve vârislerin hisselerinin standart olmayıp diğer mirasçıların bulunup bulunmamasına göre şekillenmesi İslam miras hukukunun diğer hukuklardan ayrılan önemli özelliklerindendir. Miras hukukunu düzenleyen ayet ve hadisler incelendiğinde miras hisselerinin şekillenmesinde ve uygulanmasında adâlet, zorunluluk, akrabalık gibi bir takım hususların öne çıktığı görülmektedir. Miras cereyan eden şahıslar arasında da temsil ve dayanışma gibi hususiyetler bulunmaktadır. Bu nedenle mûrisi öldürmek ve başka dinden olmak vâris olmaya engel teşkil etmekte ancak aralarında akrabalık bulunmadığı halde nesebi bilinmeyen bir kimse ile dayanışma anlatlaşması yapan kişi arasında miras ilişkisi doğabilmektedir. İslam hukukunda mirasçı olmanın en önde gelen sebebi vârisle ölen arasında bulunan kan hısımlığıdır. Bu hususta herhangi bir ihtilaf bulunmamaktadır. Öncelikle insanın füruu olan oğlu, kızı, torunları ile kişinin usûlü olan anne, baba, dede ve ninesi mirasçı olmaktadır. Daha sonra ise anne ve babanın füruu olan kardeşler ve bunların çocukları yani yeğenler ile dedenin füruu olan amca gelmektedir. İslâm hukuku bunları derecelerine göre vâris kabul etmiştir. Vâris olmada yakın olanlar uzak olanlardan önce gelir. İslam hukukunda mirasçılık irâdî bir konu değildir. Yani mûris istediği gibi vâris atayamamaktadır. Mûris, vârislerini mirasçılıktan çıkartamadığı gibi mirastan da mahrum bırakamaz. Bu sebeple mûris malının ancak üçte birine kadar olan kısmını vâris olmayanlara vasiyet edebilir. İslâm miras hukukunda vâris olma bakımından kendine özgü bir sistematiği bulunmaktadır. Öncelikle ashab-ı ferâiz denilen mirasçılara belirlenen hisseleri kadar pay verilmekte sonra kalan miras asabe denilen mirasçılara dağıtılmaktadır. Ancak oğul torunları, baba dedeyi, anne nineyi, çocuklar kardeşleri mirastan mahrum bırakabilmektedir. Yalnız karı, koca, çocuk, baba ve anne hiçbir şekilde mirastan mahrum olmamaktadır. Böylece daha çok akrabanın mirastan yararlanmasına imkân tanınmış olmaktadır. İslam miras hukukunda hisselerin belirlenmesinde vârislerin ihtiyaç durumları da etkili olmaktadır. İslam hukuku ihtiyaç prensibiyle mutlak eşitlik yerine adalet prensibini öne çıkartmaktadır.
In history, the principles on which the share of heritage is based have varied according to societies. It is known that different reasons such as family, fert, gender, society are effective in the distribution of heritage. The Hammurabi laws and certain provisions of the German, Turkish and Jewish heritage law can be said that the concept of protecting the family is highlighted. In the Islamic Legislation of Heritage, it is considered to be a approach that protects the family in the first place when the heritage is distributed to the relatives called ashab-i ferâiz. In the Romanian law, the heir was also able to have the right to freely save his possessions and to determine who he may be the heir. The laws under socialist system, however, defended the transfer of heritage to the state by limiting heritage rights because they did not accept heritage. Before Islam, the Arabs had to be a man who had a hand with a weapon, and who had to be a heir with him. They would not inherit to young children or women, whether they were girls or men. After Islam arrived, as he did in many fields, he also put his basis in heritage law to the application of a new heritage system created by the Qur’an and the Sunnah. The Islamic law explains most of the matter in the form of general principles, while the law of heritage is explicitly explained. The Qur’an describes the Qur’an in detail. The Prophet's advice to learn and teach the knowledge of heritage and the practice of examples has provided the development of the Islamic heritage law. Especially the 11th edition. In the verses 12 and 176, the shares of the varis are detailed, and in the verses 13 and 14 of the Nisa Surah, these shares are warning that the boundaries of Allah and the boundaries should not be exceeded. In the Qur’an, the Qur’an is revealed, and the Qur’an is revealed, and the Qur’an is revealed, and the Qur’an is revealed. In the provisions of the Islamic law of heritage can be found approaches that sometimes protect the family, sometimes the freedom and sometimes the society-based. In this regard, he has developed a completely different hereditary distribution procedure than other legal systems. The classification of varis ashab-i ferâiz, asabe and zevi'l-erhâm and the shares of varis are not standard and formed according to whether other inheritors are found or not is one of the important characteristics of Islamic Legislation of Legislation separated from other laws. In the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him). Among the people who are in heritage, there are also representations and associations. Therefore, the murder of the murderer and being from another religion is the obstacle to be a varis but between them there is no relativity but the cause of the unknown person and the person who makes a relief of solidarity can arise the heritage relationship. The main reason to be a heir in the Islamic law is the bloodshed between the dead and the dead. There is no dispute about this. First of all, the son, the daughter, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, the grandfather, and the grandfather. Then the brothers and sisters of the father and their sons, the grandfathers and grandfathers of the grandfathers and grandfathers of the grandfathers and grandfathers of the grandfathers and grandfathers of the grandfathers and grandfathers of the grandfathers and grandfathers of the grandfathers. The Islamic law has accepted them according to their degrees. Those who are near, come before those who are far. In Islam, legacy is not a matter of will. He can’t do what he wants. And Moses will not be able to take his legacy away, as he does not. Thus, the Murial may only test the share of the property, which is up to one-third of it, to those who do not possess it. The Islamic Legislation has its own system of legacy. In the first instance, the inheritance is given to the inheritance, and the inheritance is given to the inheritance, and the inheritance is given to the inheritance, the inheritance is given to the inheritance. But the sons and grandparents, the father and grandfather, the mother and grandmother, and the sons and brothers, can be deprived of the heritage. The only wife, husband, child, father and mother are not deprived of her legacy in any way. This makes it more likely for the relatives to benefit from the inheritance. In the Islamic Legislation of the Legislation of the Legislation of the Legislation of the Legislation of the Legislation of the Legislation of the Legislation of the Legislation of the Legislation of the Legislation of the Legislation of the Legislation of the Legislation of the Legislation of the Legislation of the Legislation. The Islamic law highlights the principle of justice instead of absolute equality with the need principle.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
