Bitkisel liflerin değerlendirilerek ağ, hasır, sepet gibi eşyalara dönüştürülmesi ile örücülük sanatı başlamıştır. Herhangi bir araç kullanılmadan üretilen ürünlere uygulanan teknikler, hayvan liflerinin de farklı aletlerle eğrilerek ip olarak değerlendirilmesi sonucunda gündelik hayatta kullanılan ve hammaddesi lif olan el sanatlarının ortaya çıkmasına kaynak teşkil etmiştir. Bu kapsamda yer alan kültür varlıklarının bir grubunu iğne, tığ ya da şiş kullanılarak geleneksel yöntemlerle örülen ve ayak giysisi olarak kullanılan çorap ve patikler oluşturmaktadır. Milattan önceki süreçlerde kullanılmaya başlandığı bilinen bu unsurların üretimlerinde kullanılan teknik ve araçların kuşaktan kuşağa aktarılması gelişerek yayılmasını sağlanmıştır. Geleneksel yöntemlerle çorap ve patik örücülüğünün sürdürüldüğü coğrafyalardan biri bugün üzerinde yaşadığımız Anadolu topraklarıdır. Çalışmanın evreni Şırnak İdil ilçesinin geleneksel çorap ve patikleridir. Araştırmada görüşme, belgeleme, betimsel ve doküman analizine dayanılarak yapılan nitel araştırma yönteminden yararlanılmıştır. Örneklem grubunu yetmiş çorap ve on beş patik örneği oluşturmaktadır. Amaç, İdil’de tespit edilen geleneksel el örgüsü çorapları ve patikleri malzeme, teknik, kompozisyon, motif ve anlam yükleri açılarından incelemek ve İdil’in kalın örme işleri sınıfında yer alan unsurların geleneksel çorap örücülüğü içindeki yerini ortaya koymaktır. Yöre ayak giysilerinin geleneksel tekniklerle üretildiği ancak malzemede değişim olduğu gözlenmiştir. Bunun yanı sıra motiflerin geleneği yansıttığı ve Anadolu’nun farklı yörelerinde kullanılanlarla yalnızca adlandırma açısından farklılık taşıdığı anlaşılmıştır.
Bitkisel liflerin değerlendirilerek ağ, hasır, sepet gibi eşyalara dönüştürülmesi ile örücülük sanatı başlamıştır. Herhangi bir araç kullanılmadan üretilen ürünlere uygulanan teknikler, hayvan liflerinin de farklı aletlerle eğrilerek ip olarak değerlendirilmesi sonucunda gündelik hayatta kullanılan ve hammaddesi lif olan el sanatlarının ortaya çıkmasına kaynak teşkil etmiştir. Bu kapsamda yer alan kültür varlıklarının bir grubunu iğne, tığ ya da şiş kullanılarak geleneksel yöntemlerle örülen ve ayak giysisi olarak kullanılan çorap ve patikler oluşturmaktadır. Milattan önceki süreçlerde kullanılmaya başlandığı bilinen bu unsurların üretimlerinde kullanılan teknik ve araçların kuşaktan kuşağa aktarılması gelişerek yayılmasını sağlanmıştır. Geleneksel yöntemlerle çorap ve patik örücülüğünün sürdürüldüğü coğrafyalardan biri bugün üzerinde yaşadığımız Anadolu topraklarıdır. Çalışmanın evreni Şırnak İdil ilçesinin geleneksel çorap ve patikleridir. Araştırmada görüşme, belgeleme, betimsel ve doküman analizine dayanılarak yapılan nitel araştırma yönteminden yararlanılmıştır. Örneklem grubunu yetmiş çorap ve on beş patik örneği oluşturmaktadır. Amaç, İdil’de tespit edilen geleneksel el örgüsü çorapları ve patikleri malzeme, teknik, kompozisyon, motif ve anlam yükleri açılarından incelemek ve İdil’in kalın örme işleri sınıfında yer alan unsurların geleneksel çorap örücülüğü içindeki yerini ortaya koymaktır. Yöre ayak giysilerinin geleneksel tekniklerle üretildiği ancak malzemede değişim olduğu gözlenmiştir. Bunun yanı sıra motiflerin geleneği yansıttığı ve Anadolu’nun farklı yörelerinde kullanılanlarla yalnızca adlandırma açısından farklılık taşıdığı anlaşılmıştır.
With the evaluation of plant fiber, the transformation of it into objects such as grid, grid, seat, the art of heritage has begun. The techniques applied to products manufactured without any vehicle use, the animal fiber was also considered as a thread by different instruments and the result of the appearance of handworks used in daily life and the raw material fiber. A group of cultural assets included in this scope is formed by socks and patches, which are used by traditional methods by using injection, clothes or bulbs and used as footwear. The technology and vehicles used in the production of these elements known to have begun to be used in the processes prior to the milt have been developed and spread. One of the geographics where the traditional methods of shoes and patches are continued is the Anadolu land we live on today. The universe of the study is the traditional socks and patches of the Sırnak Idil district. The research has taken advantage of the qualitative research method based on interview, documentation, visual and documentary analysis. The sample group consists of seventy socks and fifteen patches. The aim is to explore the traditional handheld shoes and patches identified in Idil from the point of view of the material, technique, composition, motivation and meaning burden and to reveal the place of the elements in Idil's thick mounting works class within the traditional shoe mounting. It has been observed that local footwear was manufactured using traditional techniques but there was a change in material. It is also understood that the motives reflect the tradition and are different from those used in different places of Anatolia only in terms of designation.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|