Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
98
İndirme
44
İslâm düşüncesi tarihinde Meşşâî geleneğini oluşturan filozoflar arasında İbn Rüşd birçok açıdan ayrıcalıklı bir yere sahiptir. Kendisinden önce gelen el-Fârâbî ve İbn Sînâ gibi, bu geleneğin en büyük temsilcileriyle kıyaslandığında İbn Rüşd, insanın tabiî etkinliklerinden biri olarak felsefede Aristotelesçi “felsefe yapma” tarzını daha vurgulu bir biçimde sahiplenmektedir. Buna ilaveten, onun felsefî kitabetinin de büyük bir kısmının Aristoteles’in eserleri üzerine yazmış olduğu şerhlerden oluştuğu düşünülürse, İbn Rüşd’ün gerçek anlamda bir filozof olarak görülüp görülemeyeceği sorusu gündeme gelmektedir. Çağdaş araştırmacılar İbn Rüşd’ün entelektüel mirasını okurken bazen onun şârih kimliğini öne çıkararak, bazen de göz ardı ederek anlamaya çalışmaktadır. Bu makalede İbn Rüşd’ün “şârih” ve “filozof” kimlikleri yan yana getirilerek nasıl bir düşünce adamı olduğu üstünde durulduktan sonra, yeni bir perspektif eşliğinde onun Aristoteles şerhlerinin bazı temel özelliklerine dikkat çekilmiştir. Böylece, İbn Rüşd’ü anlamaya çalışan çağdaş bir okuyucunun maruz kaldığı, İbn Rüşd’ün düşüncesindeki felsefe-şerh “gerilimi” giderilmiş ve ona ait Aristotelesçi şerh külliyâtının nasıl bir yaklaşımla ele alınması gerektiği açığa çıkarılmıştır.
Among the philosophers who formed the Meşâî tradition in the history of Islamic thought, Ibn Rushd has a privileged place in many ways. As the El-Farabî and Ibn Sinâ, who came before him, compared to the greatest representatives of this tradition, Ibn Rushd, as one of the natural activities of man, is more emphasized in the philosophy as the Aristotle's "philosophy" style. Furthermore, if it is considered that much of his philosophical book is made up of the charities which he wrote on the works of Aristotle, the question is whether Ibn Rushd is actually considered a philosopher or not. Contemporary researchers, while reading the intellectual heritage of Ibn Rushd, sometimes try to understand by highlighting his sheriff identity, sometimes by neglecting. After this article focused on how Ibn Rushd was a thinker by bringing the "sheriff" and "philosopher" identities together, a new perspective accompanied by some of his fundamental characteristics of Aristotle's glory was attracted. Thus, the exposure of a contemporary reader trying to understand Ibn Rushd, the philosophical-sherh "release" in Ibn Rushd's thought was eliminated and it was revealed how the Aristotle Sherh culture of his own should be addressed.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
