Görüntüleme
145
İndirme
12
Mersiye bir kişinin ölümünden sonra yazılan bir nazım türüdür. Mersiye nazım türüne halk edebiyatında “Ağıt” ismini almıştır ve ağıt genelde ölen kişinin ardından feryat figan şekline söylenen haykırışlardır. Mersiye nazım türüne Türk edebiyatında “sagu” ismi de verilmektedir. Mersiye bir yandan ölen kişinin ardından duyulan acı dolu yazılan şiirler olmakla birlikte diğer bir yandan ölen kişinin yiğitliğini ve kahramanlığını anlatan şiirlerdir. Mersiye nazım türünde şiirler beyitler halinde yazılmaktadır, ayrıca mersiye nazım türünde aruz vezni kullanılır. Dili ağırdır ve aynı zamanda devlet büyüklerini övmek için kullanıldığı için mübalağa yer almaktadır. Mersiye nazım türünün ilk örnekleri Arap edebiyatında verilmiştir ve Arap edebiyatında mersiye nazım türü şiirler devlet adamlarını övmek için yazılmıştır. Mersiye nazım türü, Arap edebiyatından Fars edebiyatına geçmiştir. Fars edebiyatında mersiye ile ilgili şiirler Rudegi tarafından yazılmıştır. Klasik Türk edebiyatında ilk mersiye örneği XIV. Yüzyılda Ahmedî tarafından Süleyman Şah’ın ölümünden dolayı duyulan üzüntüyü ifade eden şiirdir. Klasik Türk edebiyatında Ahmedî ile beraber ünlü şairler Necâtî, Mesîhî, Cafer Çelebi ve Cem Sultan mersiye nazım türünde şiirler yazmışlardır. Klasik Türk edebiyatında mersiye nazım türü XVI. Yüzyılda altın dönemini yaşamıştır ve bu dönemde Bâkî, Hayalî, Hayretî, Lâmi’î ve Kemâl Paşazâde mersiye nazım türünde şiirleri kaleme almışlardı. Mersiye doğu edebiyatlarında yer alan diğer dillerde de yer almaktadır. Urdu edebiyatında mersiye nazım türü ölen bir kişinin ölümünden duyulan üzüntüyü dile getirmektedir. Urdu klasik şiirinde mersiye nazım türü terci-i bend ve terkib-i bend nazım şekliyle yazılmaktadır. Urdu edebiyatı klasik şiirinde ilk mersiye Dekan’da yazılmış ve Dekan’dan sonra >Delhi ve Luknow’da da mersiye nazım türünde şiirler yazılmıştır. Urdu edebiyatında ilk mersiye yazarları Kuli Kuṭb Şah ve Abdullah Kutb Şah’tır ve Urdu edebiyatı klasik şiirinde en tanınmış ve mersiye ile özdeşleşen şairler Anis ve Dabir’dir. Urdu edebiyatında her çeşit nazım şekli ve nazım türünde eserler veren Mir Taki Mir ve Mirza Rafi Sauda’da mersiye nazım türünde şiirler yazmışlardır
Mersia is a kind of nazim written after a person's death. Mersiye has taken the name "Act" in popular literature to the kind of Nazim, and the paper is usually the screams that are said in the form of the feryat figan after the person who died. Mersiye Nazim is also given the name "sagu" in Turkish literature. On the one hand, Mersia is a poem that tells the courage and heroicity of the person who died, while on the other hand, it is a poem that tells the courage and heroicity of the person who died. Poems are written in poems, and poems are used in poems, and poems are used in poems. The tongue is heavy and is also included in the balloon because it is used to praise the great states. The first examples of the Mersia Nazim genre were given in Arab literature and in Arab literature the poems of the Mersia Nazim genre were written to praise the state men. The Mersia Nazim species passed from Arabic literature to Farsic literature. Poems in Persian literature related to mercy are written by Rudegi. The first example in the classical Turkish literature is XIV. It is a poem that expressed the sadness of the death of Suleiman Shah by Ahmed. In classical Turkish literature, the famous poets, along with Ahmedî, have written poems in Necâtî, Mesîhî, Cafer Çelebi and Cem Sultan mersiye nazim. The classical Turkish literature is the 16th. In the century he lived in the golden period and in this period he had received poems in the form of the Bâkî, Fâliî, Hayretî, Lâmiî and Kemâl Paşazâde. In other languages in the Eastern literature. In the Urdu literature, the marshmallow species expresses the sadness of the death of a person who died. The classical poem of Urdu is written in the form of mercy-i bend and terkib-i bend nazim. Urdu literature was first written in the classical poem in the Dekan and after the Dekan in the "Delhi and Luknow" in the poem in the style of the Nazim. The first mercy writers in Urdu literature are Kuli Kuṭb Shah and Abdullah Kutb Shah, and the most well-known poet in Urdu literature classical poetry and identified with mercy are Anis and Dabir. In Urdu literature, Mir Taki Mir and Mirza Rafi in Sauda wrote poems in the form of the Mersiye Nazim in all kinds of Nazim forms and kinds of works.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
