Özet:

Bu çalışmada, kullanılarak atık/atık duruma gelmiş kağıt (A tipi), eski kullanılmış oluklu mukavvalar (B tipi) ve ikincil selüloz lifleri (C tipi)  alçı yapısına katılarak kompozit panel levhalar üretilmiştir. Araştırma bulgularına göre, bu hammaddelerin alçı yapısna katılması su içinde kalınlık artım değerlerini olumsuz etkilemiştir.  A, B ve C tipi levhalarda en yüksek kalınlık artım değeri sırasıyla  %26,32, 12,76% ve %7,79 olarak benzer üretim şartlarındaki A6, B6 ve C6  levhalarında gözlemlenmiştir.  Bu levhaların üretim şartları %50-50 (ağırlık/ağırlık) alçı-selülozik atık şeklindedir. Fakat en düşük kalınlık artım değeri ise sadece alçıdan üretilmiş levhada (kontrol levhası) %1,88 olarak ölçülmüştür. Sekonder lif/alçı karışımından üetilmiş C tipi levhalarda, aynı üretim şartlarında A ve B tipi levhalardan daha yüksek iç yapışma direnç (IB) özelliğine sahip levhalar üretilmiştir. En yüksek iç yapışma direnci 0.60 N/mm2 olarak C3 tipi levhada gözlemlenmiştir. Fakat %20 den daha yüksek sekonder lif eklanmesi alçıdan üretilmiş levhaların direnç özelliklerini olumusuz etkilemiştir. Alçı yapısına eklenen her üç tip hammadde de eğilme direnç özelliklerini (MOR)  olumlu etki etttiği anlaşılmıştır. %10 ve %50 selülozik katkı durumunda, A2 (6.59 N/mm2) ve A6 (6.44 N/mm2) levhaları diğer B ve C tipi levhalara göre aynı üretim şartlarında  daha yüksek eğilme direnç özelliği göstermiştir. Açık havada bekletilmiş tüm deneme levhalarının sertlik özellikleri, kontrol örneklerinden daha düşük olduğu anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: