Özet:

En yüksek toplam renk farkı (∆E) benzer üretim şartlarında atık kağıt ve eski oluklu muykavvalardan üretilmiş levhalarda (A4: 6.09; B4: 5.79) gözlemlenmiştir. Bu levhalara aynı zamanda en düşük CIE whiteness değerleri göstermiştir (A4: -33.19; B4: -28.44). FTIR tekniği yarımıyla levhaların yüzeylerindeki kimyasal gruplar incelenmiştir. A ve C tipi levhaların diagramları benzerlik göstermekle birlikte B tipi levhaların TGA diyagramları oldukça farklı olduğu anlaşılmıştır. Özellikle başlangış sıcaklık değerlerinde (100-120 0C) B tipi levhaalrın ağırlık kaybı diğer A ve C tipi levhadan daha yüksektir. Bu durum muhtemelern atık oluklu mukavva (B tipi levha) yapısında selülozik liflerden ayrı olarak daha yüksek oranda nişasta, silika, lignin bulunmasından ileri gelmesindir.  Deneme levhalarının yüzeyine uygulanan alevin, tüm levhalar için kritik eşik değer olan 150 mm seviyesine gelmediği gözlemlenmiştir. Alev uzaklaştırıldıktan sonra dahi, yüzeydeki yayılma kritik sınır değerine ulaşmamıştır. Buradan üretilen deneme levhalarının TS EN-ISO 11925-2 standardına göre yanma malzeme sınıfına dahil edilebilir. Deneme levhalarının ısı yalıtım özellikleri incelendiğinde, alçı yapısına lignoselüloik hammaddenin ekllenmesinin olumlu katkı yaptığı anlaşılmıştır. Levha yapısında %10 dan daha yüksek atık kağıt eklenmesinin (A3-A6 levhalar) aynı üretim şartlarındaki atık oluklu mukavva (B tipi) ve sekonder lif esaslı (C tipi) deneme levhalarından daha yüksek ısı yalıtımı sağladığı anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: