Özet:

Ebû Hanîfe (ö. 150), fıkhî metodunu Kitap, Sünnet, İcma ve Re’y üzerine bina etmiş ve hüküm istinbatında çok sayıda hadis kullanmıştır. Buna rağmen, hadis rivayetinde hıfzının zayıf olduğu, re’ye önem verip hadisleri kullanmadığı ve Mürcie mezhebine mensub olduğu şeklindeki iddialarla karşı karşıya kalmıştır. Öğrencileri ve başka âlimler, onun rivayet ettikleri hadisleri 20 civarında Müsned’de toplamışlardır. Onlardan bir tanesi de muhaddis Ebû Nuaym elİsbehânî’nin te’lif ettiği Müsnedü’l-İmam Ebî Hanîfe isimli müsneddir. Bu çalışmamızda Nazar Muhammed el- Fâryâbî’nin tahkikini yaptığı bu eser tanıtılacaktır.

Anahtar Kelimeler: