Özet:

Purpose: In the present work we aimed to investigate how Bruxism caused masseter muscle pains when patients chewed hard substances such as hazelnut and how this pain affected their maximum clenching functions by using electromyografic (EMG) techniques. Material and Methods: Two groups of individuals, with and without Bruxism, were investigated. All the individuals were allowed to use their right side of jaw . Pain in masseter muscles of the Bruxism patients was measured according to visual analog scala (VAS). The groups were instructed to perform two types of functions, chewing a hazelnut, 3 gr, and clenching for 15 s. While these exercises performed, activities occured in the right masseter muscles were determined by superior electromyography (EMG). Results: Our results indicated that both right and left masseter muscles of patients with Bruksizm showed much lessened clenching and hazelnut chewing activities than those of the control groups. The difference in the muscular activity was found to be statistically significant. Conclusion: Further work however appears to be necessary to substantiate that the pain per se impairs the chewing functions of Bruxism patients.   ÖZET Amaç: Bruksizmli olguların masseter kaslarındaki ağrının, fındık  iğneme ve maksimal sıkma fonksiyonlarında kas aktivitelerini nasıl etkilediğini elektromyografik (EMG) teknikle araştırmayı amaçladık. Materyal ve Yöntem: Araştırmamıza bruksizmli ve normal bireyler dahil edildi. Denek gruplarımızın hepsinin çiğneme sırasında aynı tarafı (sağ) kullanmasına dikkat edildi. Bruksizimli olguların sağ masseter kaslarındaki ağrı VAS (visual analog skala) ile belirlendi. Daha sonra bireylere yapacağı fonksiyonlar (3 gr fındık çiğneme ve 15 sn maksimal sıkma) anlatıldı. Bu fonksiyonlar esnasında bireylerin sağ masseter kaslarında oluşan aktiviteler yüzeyel elektromyografi (EMG) ile belirlendi. Bulgular: Sonuç olarak bruksizmli olgularda gerek fındık çiğneme gerekse de maksimal sıkma fonksiyonlarında sağ ve sol masseter kaslarında normal bireylere göre daha düşük aktivite tespit edildi ve bu fark istatistiksel açıdan anlamlı bulundu. Sonuç: Çalışmamızda bruksizmli olgularda, gerek çiğneme gerekse de gönüllü maksimal sıkma fonksiyonlarında, masseter kaslarında normal bireylere göre daha az aktivite gözlememizi, bu bireylerde mevcut kassal ağrının motor nöronların ateşlenme oranlarında ve hızlarında azalmaya neden olmasına bağlayabiliriz. Bruksizmli bireylerde ağrı olgusunun çiğneme kaslarının aktivitelerinde meydana getirdiği değişiklikleri daha iyi anlamamız için daha kapsamlı çalışmaların yapılması gerektiğini ifade edebiliriz. Anahtar Kelimeler: Bruksizm, masseter kası, elektromyografi

Anahtar Kelimeler: