Özet:

Amaç: Bruksizm; dişlerin kontrolsüz bir şekilde sıkılması veya gıcırdatılması ile karakterize tekrarlayan çiğneme kas aktiviteleridir. Selektif Serotonin Gerialım İnhibitörü grubu antidepresanların (SSRI-AD) bruksizme yol açtığına yönelik raporlar vardır. Bu çalışmanın amacı, SSRI-AD kullanan ve bruksizmi olan hastaların ilaç kesilerek bruksizm tablosunun düzelip düzelmeyeceğini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışma bruksizm tanısı konulan ve anamnezinde SSRI-AD kullandığı öğrenilen 22 hasta ile yapılmıştır. Çiğneme kaslarına yapılan palpasyonda hissettiği ağrı ve bruksizm şikayetinin yaşam kalitesini ne ölçüde etkilediği vizüel analog skala (VAS) ile ölçülmüştür. Ayrıca medikal sonuç değerlendirme çalışması olan kısa-form 12 (SF-12) anketi uygulanmıştır. Hastanın kullandığı ilaç kesilmiştir ve ilaç kesiminden 6 hafta sonra ölçümler tekrarlanmıştır. İstatistiksel verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel metotlar (ortalama, standart sapma, minimum, maksimum) kullanılmıştır. İkili karşılaştırmalarda bağımlı-bağımsız t-testleri ile Wilcoxon ve Mann-Whitney U testleri kullanılmış ve tüm analizlerin sonuçları anlamlılık p<0,05 olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışma; 12 (%54)’si kadın, 10 (%46)’u erkek olmak üzere toplam 22 hasta ile gerçekleştirildi. Hastalarının yaş ortalaması 34,77±7,32 yıl olarak bulundu. İlaç kesimini takiben çiğneme kaslarına yapılan palpasyonda hissedilen ağrıda ve bruksizmin hasta yaşam kalitesinin negatif etkisinde istatistiksel olarak anlamlı bir düşüş görüldü. SF-12 anketinin mental bileşeninde de anlamlı artış görüldü. Erkek ve kadın hastalar arasında ilaç kesimi öncesindeki ve sonrasındaki ölçümlerin tamamında herhangi bir anlamlı bir farklılık bulunmadı. Sonuç: Antidepresan ile, özellikle de SSRI-AD’larler ile tedavi edilen hastalara sahip diş hekimlerinin ve psikiyatristlerin, bruksizm olasılığının farkında olmaları gerekmektedir. Bruksizm semptomlarından şikayet eden hastaların ilaç listesi dikkatle gözden geçirilmeli, SSRI-AD kullanıp kullanmadığı değerlendirilmeli ve mümkünse ilaç kullanımı kesilmelidir. Anahtar Kelimeler: Bruksizm, Serotonin Gerialım İnhibitörleri, Antidepresif ajanlar Treatment of Bruxism Patients who Using Selective Serotonin Reuptake Inhibitors Abstract Aim: Bruxism is repetitive chewing muscle activities characterized by uncontrolled tightening or grinding of teeth. There are case reports that selective Serotonin Reuptake Inhibitor group antidepressants (SSRI-AD) cause bruxism. The aim of this study was to investigate whether patients using SSRI-AD with bruxism will be able to treat the bruxism by discontinuing the medication. Material and Methods: A total of 22 patients who were diagnosed with bruxism and take SSRI-AD were included in the study. The visual analog scale was used to determine the degree of pain at the palpation of the masticatory muscles and to what extent the complaint of bruxism affected the quality of life. In addition, short-form 12 (SF-12) questionnaire, which is a medical outcome evaluation study, was applied. The drug was discontinued and the measurements were repeated 6 weeks after discontinuation. In binary comparisons; dependent, independent t-tests, Wilcoxon and Mann-Whitney U tests were used and the results of all analyzes were evaluated as significance p <0.05. Results: There was a statistically significant decrease in pain and bruxism's negative effects on patient's life after palpation to the masticatory muscles following drug discontinuation. There was also a significant increase in the mental component of the SF-12 questionnaire. There was no significant difference between male and female patients before and after drug discontinuation. Conclusion: Dentists and psychiatrists with patients treated with antidepressants, especially SSRI-ADs, need to be aware of the possibility of bruxism. The drug list of patients with bruxism should be carefully reviewed and evaluated for SSRI-AD usage. Keywords: Bruxism, Serotonin Reuptake Inhibitors, Antidepressive Agents