Atıf Sayısı
2
Görüntüleme
16
İndirme
3
Temelde açık seçik olma manasında olup sözün kusurlardan arınmış olması fesâhat olarak ifade edilirken bu şekilde konuşan ya da böyle söz için fasîh tabiri kullanılmıştır. Başlangıçtan itibaren hicri dördüncü asra kadar “etkili ve güzel söz” manasında belâgat terimiyle eş anlamlı olarak kullanılırken bu asırdan itibaren mâna güzelliği belâgat, lafız güzelliği ise fesâhat terimiyle ifade edilmeye başlanmıştır. Cevherî es-Sıhâh adlı eserinde بَلَغَ fiilinin manalarını verdikten sonra “belâgat” lafzını zikretmiş ve fesâhatın belâgatla eş anlamlı olduğunu zikretmiştir. Ebû Hilâl el-Askerî Kitâbu’s-Sınâateyn adlı kitabında belâgat kavramının hedefe ulaşmak manasında olduğunu ifade ettikten ve “Tebliğ”, “Meblağ” ve “Mübalağa” kavramlarına dair açıklamalar yaptıktan sonra fesâhat ve belâgat terimlerinin kökleri farklı olsa da her ikisinin “açıklamak ve manayı ortaya çıkarmak” şeklinde aynı manaya geldiklerini izah etmiştir. Abdülkâhir el-Cürcânî ve takipçileri, belâgat ve fesâhat kavramlarının müteradif / eş anlamlı lafızlar olduğu görüşündedirler. Sekkâkî, İbnü’l-Esîr ve takipçileri, fesâhati belâgatın etkisinden kurtarma girişiminde bulunmuşlardır. Bundan dolayı da her biri için ayrı bir mana zikretmişler ve zikretmiş oldukları manaları da diğerlerinden farklı yapmışlardır. Bu görüşe göre fesâhat belâgatın bir cüzüdür. Bu durumda her belîğ kelamın aynı zamanda fasîh olması gerekir. Çünkü beliğ kelam, küll olduğundan dolayı cüzü olmadan tamam olmuş olmaz. Cüz’ gerçekleşmeden küll gerçekleşemez. Bir dilin fasîh sayılabilmesi için: Tenâfürden yani bir kelimenin ya da cümlenin zor telaffuz edilmesi kusurundan uzak olmalıdır. Şöyle ki “kırktırttım” lafzında olduğu gibi kelimeyi oluşturan harflerin mahreçlerinin aynı ya da yakın olması nedeniyle rahat bir şekilde telaffuz edilmesinde sıkıntı çekilmektedir. Cümleyi oluşturan kelimeler, tek başlarına söylendiklerinde telaffuzları kolay olduğu halde diğer kelimelerle birlikte olduklarında mahreç birliği ya da yakınlığı sebebiyle bir zorluk oluşturabilir. Örneğin و قَبْرُ حَرْبٍ بِمَكانٍ قَفْر ولَيْسَ قُرْبَ قَبْرِ حَرْبٍ قَبْرُ (Harb’in kabri ıssız bir mekândadır, onun kabrinin yanında kabir yoktur.) Bu beyti oluşturan “kabr”, “kafr”, “kurb” ve “harb” kelimeleri tek başına söylendiklerinde telaffuzlarında herhangi bir sıkıntı yokken peş peşe söylendiklerinde ifade güçlüğü meydana gelmektedir. Kıyasa muhalefetten diğer bir ifadeyle sözcüğün morfolojik yapısının kural dışı olmasından uzak olmalıdır. Bir cümle kendisini oluşturan lafızların gayenin anlaşılmasını zorlaştıracak şekilde sıralanması anlamına gelen lafzî ta‘kîtten arınmalıdır. Kelime veya cümle kulak tırmalayıcı bir söylenişten, harf veya hecelerinin fazlalığı sebebiyle kelimenin uzamasından, za‘f-ı te’lîften yani ibareyi meydana getiren ögelerin sıralanışının söz dizimi kaidelerine aykırılığından, gereksiz tekrarlardan, zincirleme isim tamlamaları gibi fesâhata engel olan lafza ait ayıplardan uzak olmalıdır. Fesâhat, dilin lafzî kusurlardan uzak olmasının yanı sıra kimsenin kullanmadığı, duymadığı anlamı sadece sözlüklerde bulunan garîb ve nâdir kelimelerin kullanılması olarak bilinen garâbet ve mânevî ta‘kîd gibi manaya has kusurları da taşımaması gerekir. Ana unsuru söz olan fesâhatın dil ve dil bilimi ile güçlü bir irtibatı vardır. Bunun nedeni dil biliminin görevleri arasında dilin kullanım ve ifade gücünü artırmaya yönelik çalışmaların bulunmasıdır. Sözün etkisini ve gücünü artırmanın yolu da belâgat ve fesâhat kurallarına dikkat etmekten geçmektedir.
It is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear that it is clear. From the beginning to the fourth century, Hicri was used in the meaning of "effective and beautiful word" as equivalent to the term belâgat, while from this century, manna beauty belâgat, and word beauty began to be expressed with the term fâhat. After he gave his words, he said that he was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one. In the Book of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit of the Holy Spirit. They are the people of the world, the people of the world, the people of the world, the people of the world, the people of the world, the people of the world, the people of the world, and the people of the world. And they and their followers, and their followers, and their followers, and their followers, and their followers, and their followers. Each one of them has a distinct mind, and each other has a distinct mind, and each other has a distinct mind. This is a view of the worship. In this case, every bulk must be famous at the same time. Because it’s not good because it’s not good because it’s not good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good because it’s good. It can not happen without the event. In order for a language to be feasible, it must be far from the defect that a word or phrase is difficult to be spoken. So, as in the word "I crushed" it is difficult to be expressed conveniently because the letters that make up the word are the same or close to them. Words that make up the phrase can create a difficulty because of their unity or proximity when they speak to themselves, while their pronunciation is easy when they are with other words. For example, and the tomb of Harb is in an untouched place, and there is no tomb next to the tomb. When the words "kabr", "kafr", "kurb" and "harb" that make up this beiti are spoken alone, there is difficulty to express when they are spoken afterward while no trouble in their pronunciation. It should be far from the opposition, in other words, that the morphological structure of the word is unregular. A word must be removed from the word which means that the words that make it difficult to understand the purpose. The word or phrase should be away from an ascending speech, the extension of the word due to the excess of the letters or hecs, the distinction of the order of the objects that make up the ibra, the distinction of the order of the word, the unnecessary repetitions, the wrath of the word that prevents the dissolution, such as the chain name completion. Therefore, it is not necessary that the language be distant from false defects, and that no one uses the meaning that he does not hear, but that the word is known as the use of garîb and nâdir in the dictionaries, and that the word is known as garâbet and mânevî ta'kîd. The main element of the word has a strong connection with the language and language science. This is because the language science’s tasks include the finding of studies aimed at increasing the use and expression of the language. The way to increase the influence and strength of the word is also by paying attention to the rules of belief and dissolution.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
