Özet:

Her paradigma belirli bir zaman dilimi içinde yığınlar halinde birikmiş sorunlar yumağına yeni çözümler üretmek üzere ortaya çıkar ve çözüm ürettiği müddetçe de varlığını devam ettirir. Kendisini yenileyemeyen ve çözüm üretme yeteneğini kaybeden paradigmalar ise, yerini başka bir paradigmaya bırakır. Bu açıdan paradigmalar ekolojisinde tarihsel bir devri daim yaşandığı söylenebilir. Bu devri daimin bir parçası olarak, hakim paradigma olan rasyonel ve pozitivist akımların etki alanında yönetim paradigması gelişmiş ve dönemsel ihtiyaçlara cevap üretme yeteneği kazanmıştır. Bu paradigma, farklı disiplinler ile etkileşime girerek bilimin yönetim sorunlarının çözümüne uygulanması konusunda önemli özellikler kazanmıştır. Yönetim paradigması, özellikle 2 Dünya savaşından sonraki dönemlerde kazandığı yeni özellikler ile hakim paradigma haline gelerek daha geniş alanlarda yeni yaklaşımlara zemin hazırlamış ve önemli katkılar sağlamıştır. Çalışmada, bilimsel gelişim sürecinde yönetim düşüncesinin evrimleşme boyutları dönemsel özellikleri itibariyle analiz edilmekte ve sosyal hizmet yaklaşımına katkıları ile hangi alanlarda örtüşmelerin olduğu kavramsal düzeyde tartışılmaktadır. Analiz, örgüt ve yönetim kuramlarının, sosyal hizmet yaklaşımının gelişimine etkisi varmı? temel sorusunu tartışmak üzere tasarlanmıştır. Yapılan literatür analizleri ve tartışmalar neticesinde, yönetim düşüncesindeki gelişmelerin sosyal hizmet yaklaşımının oluşumu, uygulama ve felsefik içerik kazanması açısından önemli katkılarının olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: