Görüntüleme
95
İndirme
8
Sesli Dinleme
4
Ana-akım Uluslararası İlişkiler Teorilerinin, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’nin (SSCB) dağılmasını öngörebilmesine izin vermeyen çözümleme yöntemlerinden farklı olarak, İnşacı Uluslararası İlişkiler Yaklaşımı, sadece uluslararası değil, ulusal düzeyde de değişim ve sürekliliği açıklayabilmeye yönelik dinamik bir dünya siyaseti anlayışı taşımaktadır. Neo-realizm ve Neo-liberalizmin materyal yapılar ve güç hususlarındaki vurgusu, bu kuramların çözümleme yeteneğini kısıtlamaktadır. Bundan farklı olarak, kimliklerdeki değişim ve sürekliliğin devlet çıkarını son kertede inşa ettiğini savunan İnşacılık, toplumdaki baskın söylemlere odaklanmaktadır. Bu yüzden Ana-akım Uluslararası İlişkiler Teorileri, İnşacı Uluslararası İlişkiler ile kıyaslandığında, SSCB’nin dağılmasının ardından sadece üç yıllık bir zaman diliminde Soğuk Savaş-sonrası Rus Dış Politikasındaki değişimi anlamlandırabilme hususunda göreli olarak yetersiz kalmaktadır; fakat İnşacılık, değişimi, söylem analizi aracılığıyla izah edebilmektedir. Rusya'nın 1993 Dış Politika Konsepti, İnşacı çerçevede, SSCB’nin dağılmasından itibaren devletin benimsediği tek Batı-yanlısı siyaset belgesi olarak değerlendirilmektedir. Ancak Rusya'nın 1997 Ulusal Güvenlik Stratejisi incelendiğinde, tehdit, düşman ve dost kavramlarının anlamlarının beş yıl içinde tamamen değişmiş olduğu fark edilmektedir. Diğer taraftan, her iki metinde de kudretli devlet söyleminin yeni bileşenleriyle birlikte süreklilik taşıdığı gözden kaçmamaktadır. Her ne kadar, Uluslararası İlişkiler’in ilgili literatürü Yeltsin’in “yakın-çevre” doktrinini benimsemesiyle birlikte, Rusya'nın Yeni-batıcı siyaseti, pragmatik bir Avrasyacı vizyon lehine tamamen terk ettiğini savunsa da, İnşacı çözümleme, 1997 Ulusal Güvenlik Stratejisinin kabul edilmesine kadar, devletin siyasetinde yeni-batıcı unsurların bir bölümünün baki kaldığını işaret etmekte ve kudretli devlet söyleminin bir süreklilik unsuru olarak varlığının göz ardı edilmemesi gerektiğinin altını çizmektedir. Dolayısıyla iki metnin söylem analizlerinden, Rusya'nın Yeni-batıcılıktan, çok-kutuplu bir siyaset anlayışına kayışının yanında, her iki dönem arasında kudretli devlet söylemi üzerinden bir süreklilik olduğu fark edilmektedir.
Unlike the principal theories of international relations that cannot allow the dissolution of the Soviet Socialist Republics (SSCB), the Builder's International Relations Approach carries a dynamic world policy understanding that can explain change and continuity not only on the international, but also on the national level. The emphasis on the material structures and power aspects of neo-realism and neo-liberalism restricts the ability of these theories to resolve. Unlike this, the Construction, which claims that the change and continuity in identities builds the state interest in the last edge, focuses on the rebellious speech in society. Therefore, when compared to the Constructor's International Relations theories remain relatively insufficient to understand the change in the Russian Foreign Policy after the Cold War within a period of only three years after the dissolution of the Soviet Union; but the Constructor's can explain the change through the analysis of speech. The 1993 Russian Foreign Policy Concept is considered as the only Western-negative political document adopted by the state since the dissolution of the Soviet Union. But when we look at Russia’s 1997 National Security Strategy, it is noted that the meanings of threats, enemy and friendship concepts have completely changed in five years. On the other hand, in both texts it is not missing to consider that the powerful state speech has continuity along with the new components. Although the relevant literature of International Relations, with Yeltsin’s adoption of the “approximate” doctrine, argued that Russia’s New-Investing policy has completely abandoned for the benefit of a pragmatic Eurasian vision, the Construction Analysis, until the adoption of the 1997 National Security Strategy, indicates that a part of the new-Investing elements remains in the state policy and underlines that the existence of a powerful state speech as a continuity element should not be neglected. Therefore, from the speech analysis of the two texts, it is noted that, along with the Russian line from the New-Westernity to a multilateral political understanding, between the two periods there is a continuity through a powerful state speech.
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley