Bu makale, Türkiye-Mısır ilişkilerinde 2011 sonrasında meydana gelen sert salınımları ve süregiden bunalımı açıklamaya çalışmaktadır. Bu çerçevede, Arap Ayaklanmaları sonrasında yaşananların ikili ilişkiler tarihinde istisnai bir döneme işaret ettiğini savlamakta ve bunu daha iyi anlayabilmek için dört temel etmene işaret etmektedir: Bölgesel güç dengesindeki değişimler, ekonomik zorluk ve fırsatlar, siyasal seçkinlerin kimlik ve ideolojileri ve son olarak iç politik kaygı ve hesaplamalar. Makale öncelikle, Mısır’daki halk ayaklanmasıyla birlikte başlayan geçiş döneminde Ankara’nın Mısır’a yönelik dış politika açılımının ve Kahire’nin buna verdiği olumlu tepkinin arkasında yatan bölgesel, siyasi ve ekonomik sebepleri anlamaya çalışmaktadır. İkinci olarak, makalede Mısır’da 2012’de Müslüman Kardeşlerin adayı Muhammed Mursi’nin iktidara gelmesiyle birlikte ikili ilişkilerin ulaştığı tarihî zirve noktası ele alınmaktadır. Bu yapılırken, Adalet ve Kalkınma Partisi ile Müslüman Kardeşler arasındaki ideolojik uyuma ve Türkiye’nin Mısır’daki Mursi iktidarını ekonomik ve siyasi anlamda desteklemekte oynadığı role özellikle vurgu yapılmaktadır. Makalede son olarak, Mursi’yi iktidardan uzaklaştıran 2013 darbesine Türkiye’nin verdiği sert tepki ve Mısır’ın süreç içerisinde bu tepkiye verdiği yanıtlar incelenmektedir. Bu kapsamda, bir yandan bölgesel güç dengelerindeki değişimler, diğer yandan her iki ülkede de iç politika kaynaklı sorunlar ve ideolojik kutuplaşma çerçevesinde iç politika-dış politika geçirgenliğinin söylemsel anlamda arttığı gerçeği göz önünde bulundurulmaktadır. Araştırma, 2011 sonrası ikili ilişkilerin siyasi ve ekonomik boyutlarına dair haber, veri ve analizlerin taranmasına ek olarak, Türkiye-Mısır ilişkilerinde rol ve/veya tecrübe sahibi Türkiyeli ve Mısırlı diplomat, siyasetçi, bürokrat, iş insanı ve sivil toplum görevlileriyle yapılan derinlemesine görüşmelere dayanmaktadır.
This article tries to explain the severe releases that occurred in the Turkish-Egyptian relations after 2011. In this framework, he claims that what happened after the Arab Rebellion marked an exceptional period in the history of bilateral relations, and points to four foundations to better understand this: changes in regional power balance, economic difficulties and opportunities, identities and ideologies of political electors, and ultimately internal political concerns and calculations. The article, first of all, tries to understand the regional, political and economic reasons behind Ankara’s opening of foreign policy to Egypt and Cairo’s positive reaction to it in the transitional period, which began with the mass rebellion in Egypt. Secondly, the article discusses the historic peak in which bilateral relations have reached with the arrival of Muslim Brotherhood candidate Mohammed Mursi to power in 2012 in Egypt. This is
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|