Çocukların ailelerinden sonraçok zaman geçirdikleri yerin okullar olduğu düşünüldüğünde çocuğun korunmasına dairbüyük sorumluluğun eğitim kurumlarında çalışan öğretmenler ve idarecilerde olduğunu söylemek mümkündür. Öğretmenler bu konunun açığa çıkmasında ve destek verilmesinde anahtar konumdadır. İstismarın tanınması ve yetkili makamlara bildirilmesinde çoğunlukla ve ilk olarak sağlık çalışanları ile öğretmenler görev alır, ayrıca bu kişiler aile dışında çocuğun iletişim kurduğu ilk yetişkinlerdir. Bu araştırmanın amacı, Gümüşhane ilinde çalışan sınıf öğretmenlerin çocuk istismar ve ihmali konusunda bilgi ve risk tanıma düzeylerinin belirlenmesidir. Çalışma nicel araştırma yöntemlerinden betimsel tarama modeline uygun olarak yapılmıştır. 2018-2019 eğitim öğretim güz döneminde Gümüşhane il merkezinde görev yapan tüm sınıf öğretmenleri çalışmaya dahil edilmiş olup araştırmaya katılmayı kabul eden gönüllü 52’si kadın (%54.2), 44’ü erkek (%45.8) olmak üzere 96 öğretmene ulaşılmıştır. Veri toplama araçları olarak Demografik Bilgi Formu ve Uysal (1998) tarafından geliştirilen Çocuk istismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerinin Tanımlanmasına Yönelik Ölçek Formu (ÇİİBRTO) kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilere göre sınıf öğretmenlerinin çocuk istismar ve ihmali konusunda bilgi ve risk tanıma düzeylerinde yetersizlikler olduğu yönünde olup bulgular literatür ışığında ele tartışılmıştır.
It is possible to say that the great responsibility for the protection of the child is in the teachers and administrators who work in the educational institutions, considering the place they spend a lot of time after their families. Teachers are key in the discovery and support of this subject. Recognition of abuse and notification to the competent authorities are primarily and primarily the responsibilities of health workers and teachers, and these persons are also the first adults to communicate with the child outside the family. The objective of this study is to determine the level of knowledge and risk recognition of classmates working in the Gümüşhane province on child abuse and misconduct. The study was done in accordance with the visual scan model from quantum research methods. During the 2018-2019 educational teaching period, all class teachers who worked in the Gümüşhane province center were included in the study and received 96 teachers, including 52 volunteers (54.2%), 44 men (45.8%) who agreed to participate in the research. Data collection tools have been developed by Demographic Information Form and Uysal (1998) for the Identification of Child Abuse and Disability Risk Scale Form (CIBRTO). According to the data obtained from the study, classmates have insufficiency in the level of knowledge and risk recognition about child abuse and misconduct and the findings have been discussed in the light of literature.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|