Özet:

Bir romanı değerli kılan onu oluşturan unsurların kaynaşmasıdır. Bu bütünlük içerisinde romanı oluşturan unsurlardan biri diğerinden önemli değildir; ancak bir inceleme bu unsurların her birinin ayrı ayrı yerlerinin tespitini gerektirir. Bu çalışmada romanda kahramanın takdimi üzerinde durulmuştur. Bir edebî eserde kahraman, çoğunlukla tematik gücü ve dramatik aksiyonunu üstlenmiş bir unsurdur. Aynı zamanda kimlik ve kişilik yönünden işlenen kahraman, romanda gerçeklik izlenimini destekleyen en önemli araçtır. Bu yüzden onun sunumu, önemlidir. Bir kahramana kimlik ve kişilik kazandırmada kullanılan ayrıntıların seçimi ve düzenlenmesi konusunda yazar tamamen özgürdür. Biyografik romanlar da kahraman eksenli anlatımlardır. Ancak bir yönleri gerçeğe yaslanmak zorunda olan anlatımlar olarak gerçeği ve kurguyu belli oranlarda bir arada kullanmaları beklenir. Bu eserlerde biyografinin bir ölçüde sınırlandırdığı bir kurgu söz konusudur. Yazarın bu sınırlı imkanları değerlendirme biçimi, ancak ayni kahramanı konu alan biyografik romanlarda gözlenebilir. Bu çerçevede çalışmada Yunus Emre’yi anlatan iki biyografik romanda, Emine Işınsu’nun Bir Ben Vardır Bende Benden İçeri ve İskender Pala’nın Bir Yunus Romanı: Od eserlerinde, Yunus Emre’ye nasıl kimlik ve kişilik kazandırıldığı araştırılmıştır. Bu eserlerde biyografiye bağlanan unsurlar ana hatlarıyla hatırlatılırken kurgu kimlik ve kişiliklerin nasıl biçimlendirildiği ve iki Yunus arasında farkların nerelerde yoğunlaştığı anlaşılmaya çalışılmış; bunların takdimi üzerinde durulmuştur. Sonuç olarak da her anlatımın bir yorum olduğu kabulü bu eksende değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler: