Abstract:

Bu çalışmanın temel amacı kırsal sekimde yaşayan evli kadınların ailelerinin çeşitli aile işlevlerini gösterme düzeylerinin evlilik uyumlarına etkisini incelemektir. Araştırmanın bir diğer amacı kırsal seminde yaşayan evli kadınların ailelerinin çeşitli aile işlevlerini gösterme düzeyleri ile evlilik uyumlarının; eğitim durumu, evlilik süresi, evlenme tipi ve çocuk sayısına göre anlamlı olarak farklılaşıp farklılaşmadığını saptamaktır. Araştırmanın modeli betimsel ilişkisel tarama modeli olup araştırmada seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden uygun örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, Samsun İlinin kırsal kesiminde yaşayan evli kadınlar, örneklemini ise Samsun İlinin İlkadım İlçesine bağlı Çatkaya, Uzgur, Çivril ve Kuşçulu köylerinde yaşayan 150 evli kadın oluşturmaktadır. Verilerin analizinde Pearson  Korelasyon Katsayısı, One-Way Anova ve Çoklu Regresyon analiz yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmada evlilik uyumu ile aile problem işlevi arasında pozitif yönlü ilişkili olduğu sonucu elde edilmiştir. Ayrıca ailelerin problem çözme işlevini yerine getirme işlevinin evlilik uyumu üzerinde anlamlı bir yordayıcılığa sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır.  Araştırmanın bir diğer sonucuna göre; kırsal kesimde yaşayan evli kadınların ailelerinin genel işlevleri yerine getirme düzeyleri ile duygusal tepki verme, roller ve iletişim işlevlerini yerine getirme düzeyleri arasında pozitif yönde orta düzeyde; gereken ilgiyi gösterme, davranış kontrolü ve problem çözme işlevlerini yerine getirme düzeyleri ile de yine pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı bir ilişki saptanmıştır.Araştırmanın son bulgularına göre kırsal kesimde yaşayan evli kadınların evlilik uyumları; eğitim durumu, evlilik süresi, evlenme tipi ve çocuk sayısı değişkenlerine göre anlamlı olarak farklılaşmamaktadır.    

Keywords: