Abstract:

Özet Kur’an, birçok ayette sözleriyle fiilleri birbirine uymayan insanlardan bahsetmektedir. Bu grup, müminler ve kâfirlerin yanı sıra inanç ve ibadet bağlamında üçüncü bir insan tipini oluşturan münafıklardır. Allah, insana, kendisine inanıp inanmama noktasında özgürlük vermesine rağmen, her dönemde Müslümanların arasında yer alan kişilik bakımından kalbinde hastalık olan kişiler var olmuştur. Kur’an, Müslümanları bilgilendirmek amacıyla söz konusu grup hakkında bazı bilgiler vermiştir. Kur’an’da Ehl-i Kitap için (Mâide, 5/51), hicret eden mücahit müminler için, (Enfâl, 8/72), kâfirler için (Enfâl, 8/73), müminler için (Tevbe, 9/71) ve zalimler için (Câsiye, 45/19) “بعضهم أولياء بعض” ifadesi kullanılırken münafıklar için Tevbe, 9/67. ayette “بعضهم من بعض” ifadesi kullanılmaktadır. Bu iki farklı ifadenin kullanılması münafıklarla diğer inanç grupları arasındaki önemli bir farklılıktan dolayı olmalıdır. Bunun için çalışmamızda münafıklar için kullanılan ifadedeki “من” harf-i ceri ile “اولياء” kelimesinin cümleye kattığı anlam oldukça önemlidir. Bu şekilde münafık topluluğu ile diğer inanç gruplarının oluşturdukları topluluğun arasındaki farkı inceleme imkânı bulacağız. Bunun için öncelikle Kur’an’da münafığın bir birey olarak nasıl tanıtıldığını ve bu bireylerin oluşturduğu bir topluluğun hangi özelliklere sahip olduğunu ortaya koymaya çalışacağız. Münafıklar için kullanılan “بعضهم من بعض” ifadesi çalışmamızın ana eksenini oluşturacaktır. Anahtar Kelimeler: Din, Münafık, Veli, Kur’an, Toplum

Keywords: