İşyerinde mobbing ve örgütsel bağlılık konuları, çalışma ortamındaki bireyler ve örgütler üzerindeki önemli etkilerinden dolayı, son yıllarda araştırmacılar tarafından üzerinde durulan önemli konular arasında yer almaktadır. Bu çalışmada, spor alanına odaklanılarak, mobbing davranışlarının hentbol oyuncularının örgütsel bağlılığı üzerine etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada, genel tarama modeli kapsamında ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Çalışmanın örneklemi, Türkiye Erkekler Hentbol Süper Ligi’nde yer alan hentbol kulüplerindeki oyuncular oluşturmuştur. Verilerin toplanması sürecinde kolayda örneklem metodu kullanılmıştır. Çalışmaya 8 hentbol kulübünden 137 oyuncu katılmıştır. Veri toplama aracı olarak, mobbing davranışlarını ve hentbol oyuncularının örgütsel bağlılıklarını belirlemeye yönelik iki farklı ölçek kullanılmıştır. Mobbingi ölçmek için Yıldız (2015) tarafından geliştirilen 12 maddelik Olumsuz Davranışlar Ölçeği-Futbol (Negative Acts Questionnaire–Football: NAQ–F) kullanılmıştır. Ölçek maddelerinde yer alan futbol ifadesi hentbol ifadesine dönüştürülmüştür. Örgütsel bağlılığı ölçmek için Meyer ve Allen (1991) tarafından önerilen ve Meyer, Allen ve Smith (1993) tarafından geliştirilen örgütsel bağlılık ölçeği kullanılmıştır. Çalışmada istatistiksel analiz olarak, tanımlayıcı istatistik, doğrulayıcı faktör analizi, korelasyon ve regresyon analizleri kullanılmıştır. Çalışmanın bulguları, genel olarak hentbol oyuncularının mobbinge maruz kalma düzeylerinin düşük olduğunu, örgütsel bağlılıklarının orta düzeyde olduğunu göstermiştir. Çalışmanın diğer bulguları, mobbing davranışlarının hentbol oyuncularının örgütsel bağlılığına anlamlı ve negatif etki ettiğini ortaya koymuştur (β=-,274; p<0,01). Çalışmanın sonucuna göre mobbing davranışlarına maruz kalan hentbol oyuncularının örgütsel bağlılığının (takıma bağlılığının) azalacağı söylenebilir. Bu çerçevede, çalışmanın sonunda hem kulüp yöneticilerine hem de antrenörlere çeşitli öneriler verilmiştir.
This study focused on the field of sports and aimed to examine the effect of mobbing behaviors on the organizational commitment of handball players. The sample of the study consisted of players from handball clubs in the Turkish Men’s Handball Super League. In the study, 137 male players from 8 handball clubs participated. As data collection tools, two different scales were used to determine mobbing behaviors and organizational commitment of handball players. To measure mobbing “Negative Acts Questionnaire–Football (NAQ–F)” developed by Yildiz (2015) was used (see appendix). The word football on the scale had been converted to the word handball. The organizational commitment scale proposed by Meyer and Allen (1991) and developed by Meyer, Allen, and Smith (1993) was used to measure organizational commitment. Descriptive statistics, confirmatory factor analysis, correlation, and regression analyzes were performed for the data. The analysis results indicated that the handball players' level of mobbing exposure was low, and their organizational commitment was moderate. Other results revealed that mobbing behaviors had a significant and negative effect on the organizational commitment of handball players (β=-.274; p<0.01). According to the results of the study, it can be said that the organizational commitment (team commitment) of handball players who are exposed to mobbing behaviors will decrease. In this context, various suggestions were given to both club managers and coaches at the end of the study.
Field : Spor Bilimleri
Journal Type : Uluslararası
Relevant Articles | Author | # |
---|
Article | Author | # |
---|